toplumsal bir metafor.

Bir kurbağayı kaynayan suyun içine atarsanız, kurbağa kendini dışarı atar. Çünkü doğal olarak korkunç şekilde canı yanacaktır.

Ama aynı kurbağayı soğuk suya koyalım, suyu yavaş yavaş ısıtalım. Su giderek ısınacak fakat kurbağa buna duyarsız kalacaktır. Çünkü sessiz ve yavaş yavaş yapılan değişimlere tepki vermeyecek şekilde programlanmıştır. Yani alıştıra alıştıra derisinin yüzülmesi rahatsız edici bir durum değildir.

Değişime alışan kurbağalar, rehavete kapılıp haşlanarak can verirler.

insanların Toplumsal ve bireysel yaşamını etkileyen bazı şeyler yavaşça değişir.çoğu kimse de bunu farketmez. fark etmek de istemez. farkındalık sorumluluk getirir çünkü.

Aman ağzımızın tadı bozulmasın ali rıza bey mantığıyla...

sonra kıyamet kopsa da olur ama şimdi ağzımızın tadı bozulmasın..

Herhangi bir çarpma vurma sonucu vücutta oluşan morluk, çürümektir.

Sıcaklarda özellikle takılması zorlaşan koruyucu.

Artık yaşantımızın bir parçası olduğu da bir gerçek. Kovit gitse bile daha fenası mutlaka gelecektir.

Endişe verici sona doğru yaklaşıyoruz.

Ben yaparım diyip daha da beter etmeyen erkeklerdir.

Güzel bir yükselişte olan yatırımdır.

Umarım böyle de devam eder.