Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
bir filoloji hipotezidir. bu fikre göre insanın dili kendi eksiklikleri sebebiyle oluşmuştur ve gelişmiştir.
yalnız düşünürün bu sözündeki en can alıcı kısım 'onda ondan' kısmıdır. üstad, neden ola ki 'bunda bundan, şunda şundan' yerine 'onda ondan' kalıbını kullanmıştır? işte nesiller boyu yine, yeniden yorumlanacak bir söz... saygı...
ateist kesimin sürekli dini konulardan bahsetmesi sonucu türemiş olabileceğini düşündüğüm sözdür.
namaz, niyaz yoktur lakin her tarafta din konusunda bahsedip dururlar. icraat yok lakırdı çok...
bir insan en çok neden bahsediyorsa bu onun noksan yanıdır.
insan en çok kendinde olmayandan bahseder.
insan neyden çok bahsediyorsa onun fukarasıdır.
falan filan...
kişisel hayatımdan bir gözlemle doğruladığım önerme.
arkadaş ortamında sıkça çomarlardan bahsederim ve köpeğim yok. (üzgün smiley)
kişinin eksikliğini hissettiği şeylerin sürekli aklında olmasından dolayı her sözünde onu açığa çıkartmasıdır
akıllara niçe'nin " kim ki ahlaktan ve namustan sürekli bahsediyorsa en namuzsuz, en ahlaksız odur" sözünü getiren konu.
bir de bektaşi fıkrası var, camiye gidip rakı için şarap için dua ettiği. imam kızınca da niye iman istemiyorsun da rakı istiyorsun diye; herkes kendinde olmayanı ister diye.
Son zamanlarda doğruluğundan emin olmaya başladığım söz. Dikkat edin: kim şereften, doğruluktan, haysiyetten ( bu özellikleri örneklerle çoğaltabiliriz ), bahsediyorsa bir yerden patlak veriyor. Bu durumla daha çok siyasi yüzlerde karşılaşıyoruz.
Tabiiki doğru bilinen, kendince yorumlanan konularda kimseye bir şey dediğimiz yok. Yalnız ağızda pelesenk etmenin de bir manası yok. Bir kere söyledin mi, tamam bitti gitti! Sürekli bir konu etrafında döndüğünde, açık vermek kaçınılmaz olur.
Sen Neysen osun.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |