Türkiye'nin memur portalı

Oturum aç Oturum aç Üye ol Üye ol Parolamı unuttum Parolamı unuttum

geceye bir şiir bırak

paylaş araştır

 

  1. seni bulmaktan önce aramak isterim,

    seni sevmekten önce anlamak isterim,

    seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,

    sana hep, hep yeniden başlamak isterim.

    Özdemir Asaf..

     
  2. ..

    Ayağı kayan bir çocuk

    kadar şaşkınım, bilemedim..

    Düz yolda yürümenin imlasını

    Kanayan dizlerime bakıp da

    Ağlamayı öğrenemediğim gibi..

    ..

    Büyülendim ama büyüyemedim

    Aklım ermedi aynalara ve suya

    Yüzümü gösterip kalbimi neden

    Sakladıklarını öğrenemedim

    Şaşkınım cahilim ben bu dünyada..

    ..

    Çocuksun Sen- ahmet telli..

    ..

     
  3. ..

    O denli o denli çok beklettin

    Alıştırdın bekletmeye kendini..

    Çok zamanlar geçti de geldin

    Senden çok seviyorum, 'senin özlemini'..

    ..

    Aziz nesin..

    ..

     
  4. Satıyorum tüm renklerimi

    Bir dilim aya,

    Bir avuç yıldıza.

    Yalvarıyorum geceye:

    ...Beni

    ...karanlığında

    ...(s)akla.

     
  5. Küçük bir aydınlık olsaydım

    Mırıldandığın şarkı

    Kafanı koyduğun yastık

    Pencereni gören karşı ev olsaydım

    Çok uzağında değil

    Senin bir şeyin olsaydım

     
  6. ..

    Yolunu beklerken daha dün gece

    Kaçıyorum bugün senden gizlice..

    Kalbime kalbime baktım da İşte iyice

    Anladım ki sen de "Herkes gibisin"..

    ..

     
  7. kitabe-i seng-i mezar/ orhan veli kanık

    hiç bir şeyden çekmedi dünyada

    nasırdan çektiği kadar.

    hatta çirkin yaratıldığından bile

    o kadar müteessir değildi.

    ayakkabısı vurmadığı zamanlarda

    anmazdı ama allah'ın adını

    günahkar da sayılmazdı,

    yazık oldu süleyman efendi'ye...

    mesele falan değildi öyle,

    to be or not to be kendisi için;

    bir akşam uyudu;

    uyanmayıverdi.

    aldılar, götürdüler.

    yıkandı, namazı kılındı, gömüldü.

    duyarlarsa öldüğünü alacaklılar

    haklarını helâl ederler elbet.

    alacağına gelince...

    alacağı yoktu zaten rahmetlinin.

    tüfeğini depoya koydular,

    esvabını başkasına verdiler.

    artık ne torbasında ekmek kırıntısı,

    ne matarasında dudaklarının izi;

    öyle bir rüzigar ki,

    kendi gitti,

    ismi bile kalmadı yadigâr.

    yalnız şu beyit kaldı,

    kahve ocağında, el yazısiyle:

    "ölüm allah'ın emri,

    ayrılık olmasaydı."

     
  8. bu yol başlarda bu kadar yokuş değildi,

    biz de bu kadar güçsüz.

    ve bu şehir,

    başlarda bu kadar sessiz değildi,

    biz de bu kadar kimsesiz.

     
  9. mehmet akif ersoy

    bana sor sevgili kâri, sana ben söyleyeyim,

    ne hüviyyette şu karşında duran eşârım:

    bir yığın söz ki, samîmiyyeti ancak hüneri;

    ne tasannu bilirim, çünkü ne sanatkârım.

    -

    şir için '' gözyaşı '' derler; onu bilmem, yalnız,

    aczimin giryesidir bence bütün âsârım!

    ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;

    dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım!

     
  10. ilâhi!

    ben o nâdân ü kemden kemim,

    kim: '' ben '' derim, bilmem ben kimim..

    ben bir zaîf üftâdeyim; nefs elinden âciz ü dermândeyim.

    nefis diye söylerim, bilmem ki nedir; her gün elinden ağlarım.

     
Entry yazmanız için üye olmanız gerekmektedir. Üye olmak için tıklayın, üye iseniz lütfen oturum açın.