1 2 3 4 5 6 7 8

geceye bir şiir bırak

paylaş araştır şikayetçiyim

 

  1. bu yol başlarda bu kadar yokuş değildi,

    biz de bu kadar güçsüz.

    ve bu şehir,

    başlarda bu kadar sessiz değildi,

    biz de bu kadar kimsesiz.

     
  2. mehmet akif ersoy

    bana sor sevgili kâri, sana ben söyleyeyim,

    ne hüviyyette şu karşında duran eşârım:

    bir yığın söz ki, samîmiyyeti ancak hüneri;

    ne tasannu bilirim, çünkü ne sanatkârım.

    -

    şir için '' gözyaşı '' derler; onu bilmem, yalnız,

    aczimin giryesidir bence bütün âsârım!

    ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;

    dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım!

     
  3. ilâhi!

    ben o nâdân ü kemden kemim,

    kim: '' ben '' derim, bilmem ben kimim..

    ben bir zaîf üftâdeyim; nefs elinden âciz ü dermândeyim.

    nefis diye söylerim, bilmem ki nedir; her gün elinden ağlarım.

     
  4. şiirim bitti

    heybemde üç lokma azığım

    karın tokluğu

    can yetinmelik nefes alış verişim

    kendimden vazgeçerken

    limanı ateşlere verişim

    sigaramı yakmaya kibritim kalmadı

    ateşin var mı acaba?

     
  5. Hiçbir şeyden çekmedi dünyada

    Nasırdan çektiği kadar;

    Hatta çirkin yaratıldığından bile

    O kadar müteessir değildi;

    Kundurası vurmadığı zamanlarda

    Anmazdı ama Allah'ın adını,

    Günahkâr da sayılmazdı.

    Yazık oldu Süleyman Efendi?ye.

    Mesele falan değildi öyle,

    To be or not to be kendisi için;

    Bir akşam uyudu;

    Uyanmayıverdi.

    Aldılar, götürdüler.

    Yıkandı, namazı kılındı, gömüldü.

    Duysalar öldüğünü alacaklılar

    Haklarını helal ederler elbet.

    Alacağına gelince...

    Alacağı yoktu zaten rahmetlinin.

    Tüfeğini deppoya koydular,

    Esvabını başkasına verdiler.

    Artık ne torbasında ekmek kırıntısı,

    Ne matarasında dudaklarının izi;

    Öyle bir ruzigar ki,

    Kendi gitti,

    İsmi bile kalmadı yadigâr.

    Yalnız şu beyit kaldı,

    Kahve ocağında, el yazısıyla:

    "Ölüm Allah'ın emri,

    "Ayrılık olmasaydı."

    OrHan Veli..

     
  6. Ölüme Yakın

    ?Ölürüz diye mi üzülüyoruz?

    Ne ettik, ne gördük su fani dünyada

    Kötülükten gayri?

    Ölünce kirlerimizden temizlenir,

    Ölünce biz de iyi adam oluruz;

    Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,

    Hepsini unuturuz.?

     
  7. İsmet özel müracaat

    ?Hata yapmak

    fırsatını Adem?e veren sendin

    bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana

    gençtim ve ben neden hata payı yok diyordum hayatımda

    gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi

    haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne

    bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak

    bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini

    tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş

    ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi.?

     
  8. Çekilmez bir adam oldum yine

    Uykusuz, aksi, lanet

    Bir bakıyorsun ki ana avrat söver gibi

    Azgın bir hayvan döver gibi

    O gün çalışıyorum

    Sonra birde bakıyorsun ki

    Ağzımda sönük bir cigara gibi tembel bir türkü

    Sabahtan akşama kadar sırt üstü yatıyorum ertesi gün

    Ve beni çileden çıkarıyor büsbütün

    Kendime karşı duyduğum nefret ve merhamet

    Çekilmez bir adam oldum yine

    Uykusuz, aksi, lanet

    Yine her seferki gibi haksızım

    Sebep yok olması da imkansız

    Bu yaptığım iş ayıp rezalet

    Fakat elimde değil

    Seni kıskanıyorum.

    Nazım Hikmet..

     
Entry yazmanız için üye olmanız gerekmektedir. Üye olmak için tıklayın, üye iseniz lütfen oturum açın.

 

Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri veya çerez politikamızı inceleyebilirsiniz.
Tamam