Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
yaşam içerisinde herkesin bir derdinin olması ve insanların sır saklamak yerine, öğrendiklerini diğer insanlara pazarlaması sonucu, insanların yaşadığı üzücü durumdur. insan dertlerini içinde tuta tuta bir noktadan sonra patlayabiliyor ve bu patlamada bir şeyleri yok ediyor.
Asıl sorun insan bulamamak değil, bulduğun insanla dertleşememek dediğim durum.
Dertleşebilmek belli bir samimiyeti, hukuku gerekli kılar çünkü. Bunlar tesis edilmeden herkesle her derdini paylaşamaz insan. Etrafımızda onlarca insan varken, hergün pek çok kişiyle gülüp, konuşup, vakit geçirebiliyorken dertleşemeyişimiz bundan.
Ya samimi olalım, ya da hukuk kurulsun arada, yoksa dertler içerilerde kalmaya mahkum olur.
bir sıkıntı olduğunda ortada kimsenin kalmamasının sonucudur. genelde kişi arkadaşlarının/dostlarının zaman zaman saçma dertlerini defalarca dinlerken, bir sıkıntısı olduğunda anlatacak kimseyi bulamaz. aslında bulamamak da bir anlamda iyi bir şeydir. çünkü; karşıdaki büyük olasılıkla olayın hassasiyetini anlamayacak ve kişide gördüğü muhtemel bunalımı kapatmaya çalışarak "aman buna mı üzülüyorsun yahu" * diye geçiştirme yoluna gidecek ya da daha kötüsü derdini zorlukla anlatan arkadaşını garip ve sorgular bir yüz ifadesiyle inceleyip saklama gereği bile duymadan kendi haline sevinecektir.* insanlar gariptir, kendinize ait önemli bir sorunu yanlış kişiye anlatmaktansa hiç anlatmamak kimi zaman daha iyidir.
edit: çözümü şarkılarda dostlar.
Tüm dert ve sıkıntılarını paylaşacak güvenebileceğin bir dostunun olmaması ile psikiyatri doktorlarını zengin etme gayreti içine girmek
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |