Türkiye'nin memur portalı

ulu önder mustafa kemal'in kazım karabekir'e, "arap oğlunun yavelerini türk oğullarına öğretmek için kur'ân'ı türkçeye çevirttireceğim. ve böylece de okutacağım. ta ki budalalık edip de aldanmakta devam etmesinler" diyerek, elmalılı hamdi yazır'a ısmarlaması ile ortaya çıkan çalışma.

gerçekten de pek çok tatlısu müslümanına "kur'an da kur'an" diye peşinden koşulan kitabın ne kadar boş, değersiz, basit ve uydurma masallardan oluşan bir mitoloji kitabı olduğunu göstermiştir. aldanmakta devam etmek isteyenler kutsiyet atfetmeye de devam edebilirler. arapçasından da okusan türkçesinden, malaycasından falan da okusan değişmez. masal masaldır...

selam ve dua ile...

arapça, "herkese bildirmek" manasında kullanılan ezan'ın türk dilindeki ifadesi.

başlık bile tam türkçe değil kısacası. arap dilinin ahtapot gibi diğer dilleri sarıp, islam birliği adı altında kültür emperyalizminin allahını yaptığı biliniyorken, türklük ve millilik, hatta yerlilik iddiasında olanları, işin burasının çok ırgalamadığı görülüyor. bu ayrı bir konu ama.

ezan'ın eğer gerçek manada bir "çağrı", bir "davet" olarak kullanılmaksa amacı, çağrılanın yahut davet edilenin anlayacağı dilde olması en mantıklısı ve doğrusudur. fakat çöl bedevilerinin kendi kültürel davranış ve kabullerini, islam adı altında bünyelerine yedirmeyi allahın emri sanan tatlısu türkiye müslümanları için arapçası en makbulü, en doğrusu, en en en güzelidir ne de olsa.

şahsen günümüz koşullarında türkçesini de gereksiz bulsam da, hiç olmazsa anadilimde yapılan bir çağrı olacağı için daha makul karşılayabilirim. desibelini de o zaman tartışırız.

yüksek ihtimalle varoş bir mahallede, köylü insanlarla oturduğunuzun kanıtıdır.

hala cevap bekleyen sorudur.

yer yarılıp da içine girmedi ya bu?

kesin sinsi olduğu için başka bir nickle aramızda dolaşmakta...

kıs kıs gülüyor biz kendisine ağıt yakarken...

kaknem...(gözü yaşlı imoji)

kaliteden kastın ne olduğu tartışmalı olmakla birlikte, ne kadar ekmek o kadar köfte denklemiyle açıklanabilecek bir olgu.

sinemaya değer verildiği ölçüde kaliteli filmlerle karşılaşırsınız. sinemaya değer vermek oyuncular açısından kendini geliştirip metodik olarak ilerleme sağlamalarının yanı sıra sektörel olarak randımanlı bir işe dönüşmesi ile olur. bunun da tek tek sinema filmine olan maddi destekle ilgisi var. sinema pahalı bir sanat olduğu için, paranın konuştuğu sinema sektörüne az çok demeyip gönlünüzden kopacak bir sinema biletiyle katkı sağlarsanız, bireysel olarak yaptığınız bu katkı size yol su elektrik, güzel senaryo, kaliteli görseller ve efektler olarak geri döner. küçücük bir destek kolektif bir birikime dönüşür ve zaman içinde siz de kaliteli filmleri saymaktan yorulur hale gelirsiniz. kısacası hem oyuncu bazında hem seyirci bazında işin ciddiye alınması gerek.