Türkiye'nin memur portalı

mevlevi bir kuraldir..

deyip kesmeyeceğim tanımı.

ne olursan ol yine gel diyen mevlananın ,seni hatanla doğrunla, günahınla, sevabınla kabulleniş kuralıdır.

insan bu şaşar elbet.. hatalarıyla insani sevebilmek de koca bi yürek ister. işte o da marifet.

sen, o , bu , şu insanlarının toplamını ve çıkarmasını yaparak ve sonuçta sağlamasını hesaplayarak hayatında yaşamak.

kimse kendini bulmak için başkalarının dünyasından geçmediğini söyleyemez.

her duygu karşılıklı yaşanılarak öğrenilir ve breye ait değildir .

kişiyi, herkes ve her şeyle yaşadığı acı- tatlı lezzetleri tattığı ve büyüdüğü o olgular ve öğrenimler kendi yapar.

tavrını, konuşmasını , düşüncesini yöneten onlardır ve sonuç ...

bu duygular senin sınırlarını çizmende yardımcın olur ve kendin olursun .

işte öyle bir şeysin sen

yükseklere ses ulaşmaz alçaklarda çakal dolaşmaz çıkmazında dert sahibi olmak.

ne tarafa yönelsem elime geçenin zaman boşluğu olduğu güven sorunsalının karşılıklı devam ediyor olmasına ,keskin bıçak bilemeye devam eden yorgunluğumun, eğenin karşılıklı bilenmesiyle devam eden hüsran yolculuğu...

biliyorum.. evet biliyorum demekten de sıkıldım ..

keşke bilmez olduğum acı gerçeklerim olmasaydı .. büyük hatalarım ve hatalarımı dahi sahiplenişim.

...

ben hiç hatalarımı inkar etmedim.

kendimi en çok onlarla sevdim ..sen de sevemez miydin diğerleri gibi onları..

makama yönelmek...

kudretini veya acziyetini büyük olana ,adaleti elinde tutana teslim etmek

aslında söylemek istediğim çok şey var ama...

cümlesinin devam edemeyen kayıp sözcüklerinin içinde sakladığı kalp kırıklığı yada ka kalp kırmak istememek için kendine saklı kalmak.