Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
ilk gençlik yıllarımızdı...arkadaşlarla kompartımanlı, nadiren de kuşetli vagon tutar,yer içer...güle eğlene şarkılar türküler söyleyerek öylece seyahat ederdik sınava gireceğimiz kente, kara trenle..çok güzeldi o seyahatlerimiz.
İnsanın birbiriyle sohbet etmesi ne mümkün o gürültüde...bolca gülerdik..birbirimizi işitemediğimizden..Ara istasyonlarda satıcılar yerli ürünlerini satmak üzere trene dalarlar, kondüktörlerle mücadeleye girip bir türlü trenden inmek istemez, köşe kapmaca oynarlardı.( gülücük )
sonra yıllar gibi, yollar gibi hep ayrıldık...
kara tren ..gerçekten insanı isiyle-pasıyla karartıyordu fakat ;tıkır mıkır ritmik çokca uyku veren sesiyle,ara istasyonlarda duraklamaları sırasında yol güzergahından- tanıştırdığı- değişik insan yüzleri ve o insanların farklı farklı hikayeleriyle hülasa hayatımıza kattıklarıyla unutulmaz anılar biriktirdi heybelerimizde..bir seyahatimizde hiç unutmam, irlandalı bir çiftle tanışmıştık ; maria ve philip ...türkiye'ye göçmen kuş türlerini ,göç yollarını incelemek üzere gelmişlerdi. ( Tarzanca da olsa ) çat pat ingilizcemizle iyi anlaştığımızı anımsıyorum.
Gençlik güzel şey...
'belki bir tren gelir içinden kimse inmez
beklediğimiz kimse de yok anneme de söyledim'
dizelerinde geçen hüzün verici taşıt. severim yolculuğunu
türkülere konu olmuş yük ve yolcu taşıma aracı.
tren kelimesini duyunca hızlı tren aklıma geliyor ve hiç de iyi şeyler düşünemiyorum. hayalleriyle oynanmış ve yıllardır hızlı tren projesinin bitmesini bekleyen bir şehiriz/dik. hala bekleyenler var mı, varsa neye göre bekliyor, burası muamma. ben umudumu yitireli üç-beş yıl kadar oldu. diğer şehirlerin trenleri de, rayları da eskidi; bizim ki de paslandı, çürüdü. hakkımız olan tren de hurdaya çıkmıştır büyük ihtimalle.
Farklı zamanlarda farklı anahat trenlerine bindim. En fazla doğu ekspresi ile yolculuk yaptım.
Turistik Doğu ekspresi'nden bahsetmiyorum.
1998-2010 yılları arasında tıngır mıngır giden klasik trendi benimkisi...
Peynir bidonları, tekerlek kaşar peynirleri, keteler ve yöreye ait daha nice ürün...
Kışın çığ düşmesi haricinde pek bir rötar olmazdı. Kompartumanlar 6 kişilikti. Kuşetlisini tercih ederdik arkadaşlarla.
Yanımıza bağlama, darbuka, iskambil kağıdı ve nevalemizi alır başlardık geceli gündüzlü uzun bir yolculuğa...
O kadar yavaş gider ve her yerde durur ki el kaldırsan duracak sanırsın...
Güney ve van gölü ekspresi'ni de kullandım ancak doğu ekspresi bir başkaydı.
Benim bindiğim zamanlarda 3 liraya trene binmekten imtina edenler şimdi adı "turistik" diye yer bulamıyorlar.
Ee. Her şeyin bir kıymeti var tabii. Nostaljinin de...
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |