Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
bir zamanlar her sabah uyanıp okula, şimdilerdeyse işe gitmek mecburiyetinde kaldığımız, sistemin çarklarını işletmek kadar, ocağın tütmesi ve çorbanın kaynaması için zorunlu olduğumuz ama bir yerde de hayatın anlamını sorgulatan, sıcak yataktan soğuk sokağa çıkmanın iç muhasebesinde rasyonel seçim yapmaya mecbur olduğumuz hayati ödevimizdir. tüm bunları söylerken birinci olarak rabbimizden işsiz kardeşlerimize bir an önce düzenlerini kurduracak ya da idame ettirecek hayırlı rızık kapıları açmasını temenni ediyorum. ikinci olarak da işsiz kardeşlerim ya da işe gitmeyecek olanlar en azından sabahlarınızın keyfini sürün.
"Şükür ki sabah kalkıp gidecek bir işim var ki sabah sabah kalkıp gidebiliyorum diye önce şükrettiğim sonrasinda da naparsın ekmek parası...
YokSa ben de ister miyim bir anne olarak çocuğumu yatağında bırakıp sabahın seherinde kalkıp yollara düşüp trafiğe takılıp eziyet çekip işe gitmeyi" diye kanayan yaramaz tuz basan konudur.
hayatın gerekliliği icabı evine ekmek götürebilmek için herkesin bir şekilde yapması gereken davranış. kimisi holding sahibidir geç gider kimi devlet memurudur sabah 8 de iş yerinde hazırdır, kimi esnaftır kafasına göre açar dükkanı ama herkesin bir meşgalesi oluyor elbette.
fazlasıyla şükretmemiz gereken konudur ayrıca.
her sabah her ne kadar zorlanarak kalkıp işe gitmek zorunda olsakda rabbime sonsuz kere şükürler olsun bana her sabah gidebileciğim bir iş nasip ettiği için dediğim durum.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |