Türkiye'nin memur portalı

Oturum aç Oturum aç Üye ol Üye ol Parolamı unuttum Parolamı unuttum

Küçükken içindeki çocuğun ihtiyar olup,büyüdüğünde icindeki cocu

paylaş araştır

 

  1. Çocukken çocukluğunu tam olarak yaşayamamış insanların hissettiği durum...içimizdeki çocuk masumiyeti hiç kaybolmasın zaten ...Çocukken büyük olmak isteriz bazen .Farkında olmayız o anlarımızdaki mutluluğumuzun değerini...Büyüyünce de insan hayatta yorulup hep geçmişi özellikle de o masum çocukluk günlerindeki gulumsemelerini özlüyor. İnsan oğlu hep birşeylere özlem duyarak yaşıyoruz ömür öyle hasretle geçip gidiyor

     
  2. ah ah bide yazabilsen asya :D

    tanım başlıktan kısa mı olur

    düzgün yazamıyre sözlüğe nasıl yazar oldun acaba hıı :D

    pazara limon almaya göndermem seni yazar olmuş peh :d

    ohh iyi gömdüm seni :D

     
  3. Yanlış bi sav kuzen asya :) bak hemen çürütüyorum dinle :)

    İnsanlar yaş aldıkça çocuklaşır.Yıpranan beden olur,ruh hep çocuktur

    Yaşlılar ile çocuklar misal,ikisi de çocuk gibidir.

    İnsanı yıpratan,içinde ki çocuğu susturan ve küstüren,yaş değil,yaşadıklarıdır.

    Gülümser misin şimdi ? Yoksa gıdıklayayım mı gelip hı ? :)

     
  4. Başlığa takılmıyorum da,o cocuğu nasıl düzelticez ona takılıyorum,yaşadıkları yıpratır insanı ama bir kıvılcımla da o çocuk yine gün yüzüne çıkar.

    ruhumuzu nurumuzu yok etmelerine kimi zaman izin veriyoruz kimi zaman da elinde olmuyo işte.

    küçüğüm daha çok küçüğüm anlıyor musun.

     
  5. Anlıyorum zeren :) o çocuğa sarıl,o zaman küçüktün,muhtaçtın,savunmasızdın

    İtiraz etme şansın yoktu,hayır deme lüksün yoktu.Sindirmişlerdi.Şimdi büyüdün

    O yaşta ki çocuğun yapabilecekleri kısıtlıydı.Şimdi o çocuğu iyileştirmek senin elinde

    Şimdi dönsen geçmişe baksan o çocuğa ne söylerdin ?

     
  6. F16 Edit,çocuğa derdim ki...

    Çok mutluydun çocuk deli gibi çocukluk yaşadın dibine kadar yaramazlık yaptın seni üzmediler,şımarmak istedin hemen bir el uzandı saçlarına dizine yatırıp okşadı saçlarını.

    Şimdi ne o el var ne de seni yargılamadan tüm yaramazlıklarına karşı bir bildiğin vardır dendi.

    Hepsi gidince şimdi ben öğredim kendimi affetmeyi,her şeyin üstesinden gelmeyi.

    İyiki de şımarmışım yaramazlık yapmışım,şimdi öyle bir lüksüm yok eskisi kadar.

    Beni büyüdükçe sindirdiler ezmeye çalıştılar,hep çocukluğuma tutunarak üstesinden geliyorum herşeyin,hatta en sevdiğim kelime amaaannn.

    Benden çalınan bir miktar yılım var onları almaya çalışıyorum,yüzümdeki hüzün ancak o zaman gidecek...

     
  7. benim içimdeki çocuk ergen bozuntusu gibi bir şey sanırım

    büyümüyo küçüldüğü zaman dilimleri olmadı değil hemde ne cocuklaşma tam sevmelik tam dövmelik arasında bi kıvam da.. büyüyor oda zamana yenilip bazen küsüyor köşesine çekilip git gellerde

    saçımızı okşayan olmadı annem dahil cocuk yaşta cocuğu olandan sevgi beklemenin yersizliği bendeki de işte..

    sakinim suskunum kelimelerim bir duvar dibine sinmiş

    adabı muşaretten dem vurmaya çalışıp küfrü basan yanım var

    yani demem o ki bişi demiyorum.. kimde cocukça oluyorsan orada mutlusun

     
  8. Mutlu bir çocukluk geçirdiğini ve her istediğini aldığını söylüyorsun zeren

    Sevgi,şevkat vs.Şu an,bu yaşındada dış dünyadan bunu bekliyor olabilir misin ?

    O yaşta ki zeren ?e her istediği sunulmuşsa,bu yaşta ki zerenin beklentisi bu yönde olabilir mi ?

    Alacaklıyım bazılarından dedin (çalınan kayıp yıllar ) bu cümle üstünde durulmaya değer bir cümle

    Her zaman,her istediğimizi geri almak gibi bir fırsatımız olmayabilir.Dün,yaşandı,bitti,gitti.Bugün de kalmak ve yaşamak var iken

    Dün de zaman kaybetmenin bir anlamı olmamalı ne dersin ?

    Renjiro son cümlen çok doğru bu arada :)

     
  9. İşte o kayıp alacaklı yıllarımda çocukluğumu kaybettim.

    Şİmdi kendi kendimi teselli ediyorum,geçmişe takılmıyorum,bugün de karşıma çıkan sorunlar bitene kadar o sorunlara takılıyorum.

    Dış dünyadan beklesem bile hiç belli edip yardımda talep etmem,iç dünyamda bir şekilde hallediyorum,ruhum küçük ama yüreğim büyüdü,tek dileğim şu an elimde kalan sevdiklerimin mutlu olması,onların yaşaması gereken çocukluğu sağlamak,tek yenildiğim güçsüz olduğum konu da bu zaten,onlara çare olamamak.

     
  10. Asya biz anladık başlığı rahat ol,allah rahmet eylesin kayıpların için,emin ol seni çok iyi anlıyorum,aynı acılardan defalarca geçmiş biri olarak.

    Çocukken sevgisini hissettiremeyende oldu ama sevenler bunu bertaraf ettiler eksiğimizi kapattılar bir nevi.

    yinede insanın yaradılışında vardır muhtaçlık,her zaman bir eksik yanımız oluyor,napacan katlanacan,hayat gül bahçesi değilki,herkes bir şeylerle sınanıyor,bize düşen pay ne ise onunla başaçıkmaya çalışıydruz,iyi veya kötü idare ediyoruz.

    sevmenin sevilmenin nasıl bir duygu olduğunu tam anlamayınca sonradan gelen sevgiyi yadırgamışsın,o zaman şimdiden sonra öğrenmelisin ne papıp ıt öğren asya taam mı:)

     
Entry yazmanız için üye olmanız gerekmektedir. Üye olmak için tıklayın, üye iseniz lütfen oturum açın.