Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
kıskanmak;başkasında görülen maddi ve manevi bir üstünlükten ötürü kişinin "onda var, bende niye yok.bende olsun, onda olmasın." gibi düşünceleriyle oluşan kirli bir duygudur. ikinci olarak elinde var olan bir şeyi başkasıyla paylaşmak istememe ya da başkasına kaptırma korkusuyla oluşan duygudur.bu iki şekilde de oluşan kıskançlık duygusunun pek masum olduğu söylenemez.ikisi de ben merkezci bir düşüncenin mahsulüdür.ancak her insanın,çocukluk yıllarından itibaren az ya da çok yaşayabileceği hislerdir.belki ilk kardeş kıskançlığı ile başlar ve yaşa ve yaşantıya göre çeşitlenir.kıskançlığın dozu düşük ise doğal karşılanabilir.ancak kıskançlık duygusu fazla düzeyde yaşanıyorsa (kuşkuculuk,şüphecilik...) psikiyatrik bozukluklar belirebilir.böyle durumlarda da psikiyatrik destek almak gerekir.
Hakkı Bulut'un bir şarkısında " henüz üç yaşımda bir kardeşim var,seni ondan bile kıskanıyorum" diyerek zirvede bıraktığı eylemdir (gülücük)
Kıskanmak aşkın kanununda var diye şarkı geldi aklıma ama yalnızca aşk değil,anne baba eş kardeş ve de arkadaş,bir çok kişiyi kapsıyor,ölçüsü dahilinde bir miktar kıskanmak normal sayılabilir de bazıları cidden çekilmez haldeler.
azı karar çoğu zarar,insan hayatını sabote etmediğin ve baskı oluşturmadığın sürece ufak tefek kıskançlıklar renk bile katar insan ilişkilerinde.
Neyse ki takıntı derecesinde kıskanç insanlar yok etrafımda,varsa da ben bilmiyorum çünkü o tarz insanlara pek yakın olmam,uzakta kıskanabilirler.
Kendinde olmayanı başkasından almaya çalışma hissi. Onda da olmasın hissi. Kötü ve hasta edici bir histir.
Neyse ki her şey doğaya kavuşacak inancıyla yaşadığımız için çoğumuz kıskanç insanları hırslarıyla baş başa bırakıyoruz.
Toprak bu, tenini bile alıyor işte. Doğaya hakim olunanaz, kıskançlık çok zorlu bir duygu bence.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |