maalesef çok fazla yaptığımız bir hareket. arkadaşımızın kapısını çalınca, o kişi ille de bizim sesimizi tanımak zorunda, hemen kapıyı açmak gibi zorunluluğu olduğunu düşündüğümüz, tekrar sorduğunda yine ben diye cevapladığımız davranış şekli.
zile basılıp kim o diye sorulduğunda aşağıdakinin benim diyerek karşı tarafın sesinin tanınmasının beklendiği durum; genellikle kişi beklenildiğini ve kim olduğunu tahmin edibileceğini düşünüp alışkanlıktan gelen cevap şekli
evimize gelen misafirden, anne babamızdan öğrendiğimiz bir davranıştır. başkasını beklemesin kimse türk halkından, adet ve göreneklerimize bağlıyızdır.(!) ve karşı taraf tanıyacak bizi, bir tanımasında bak triplerin tribini, ev sahibini nasıl renkten renge sokuyoruz.