Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Beni kalbimden vuran başlıktır.Her an bir yumruk bekler gibidir onlar bir şairin deyimiyle.Ben de öyleyimdir fena halde.Anlatılsa roman olur çocuklukların,beyinsiz ailelerin,akran zorbalıklarının, fakirliğin,tekrar fakirliğin,dikisi patlamış ayakkabıların, falanlarin, filanlarin elbirliğiyle bir insanın ozsaygisini hadım ettiği insandır.
Dünyaya geliş amacının bu olmadığını tez zamanda anlaması gereken ve bunu kendisine yapmaması gereken insandır. Yeryüzünde özür dilemesi gerekirken, inatla özür dilemeyen, hatasını kabul etmeyi erdem yerine, küçük düşürücü bir durum olarak gören ve kuyruğunu hep dik tutmak isteyen, yüksek egolu o kadar çok insan var ki. Bir de bunların yanında hatalı ben olayım da kimse üzülmesin, herşey kaldığı yerden devam etsin, bizzat benim hatam olmasa da payım vardır muhakkak diyip, gereksiz yere özür dileyip, kendince iyi birşey yaptığını düşünen, suçluluk psikolojisini üzerine yapıştırmış olan ve en büyük zararı kendisine yapan insanlar azınlıkta da olsa var. İki zıt kutup, her ikisi de uç noktalar. Özür dilemek, yerinde, zamanında, dozunda ve samimiyetle yapıldığında anlamlı olan ve çocukluk döneminden itibaren kazandırılması gereken bir sağlıklı insan davranışıdır.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |