Eskiden herkesin hayali olan -özellikle çok yoğun tempoda çalışanların- evde boş boş oturmak, bu pandemi süreci gösterdi ki o kadar da matah bir şey değilmiş. Bir gün otur, ikinci gün otur, üçüncü günün sonunda eee şimdi ne yapacağız demeye başlıyor insan. Ki bunu aylardır yapıyoruz. Hoş boş boş oturmuyoruz, boşluğu dolduracak evin içinde de olsa bir aktivite muhakak uyduruyoruz. Zira herkesin harcı değil boş boş oturmak, işleyen demir ışıldar.