Türkiye'nin memur portalı

Tesettür ile açık olmak arasında ARAF'ta kalanların ; (duyguları ,istekleri ve mecburiyetleri kafasını karıştırmış )kendilerine göre uydurdukları,yakışıksız , ben yaptim oldu mantığıyla uyguladıkları giyim tarzı.

Bu modanın tamamlayıcıları da ;askılı atlet uzerine giyilen salaş file hırka ve 10 puntoluk topuklu ayakkabi.yapilan makyajı da hiç söylemeyim!!

Üzerinde fazla düşünmeden ,içselleştirip rıza ile gönülden istemeden , muhtemelen eş ya da aile isteği üzerine ya da baskısıyla yapılmışsa , hele de biraz ekonomik olarak varlıklı ise her türlü giyime ,aksesuara kolay ulaşabiliyorsa maalesef "bu ne perhis bu ne lahana turşusu "dedirten ,üzerinde uzun uzun düşundürten durumlar ortaya çıkıyor.

Geleceğe dair hayalleri olan ve bunların gerçekleşmesini isteyen ; bunun için çaba sarfeden ; bu uğurda da beslenmesine ,uykusuna ve sporuna dikkat eden insanlar.

Sevdiğin insanla birlikte yaşlanma ve hayatın her anıni paylaşma isteği,

Çocuklarının büyüyüp meslek sahibi olduğunu görmek ,torunlarını kucağına alıp seveceğin ,koklayacağın günleri hayal etmek;

Sağlıklı ve uzun bir ömur istemeye yetmez mi?

En güzeli; has tereyağı ile yapılan ve odun fırıninda bakır sinilerde pişirilen geleneksel anadolu tatlisidır.

Usta el tarafından yapilir ve usulüne uygun pişirilip , şerbetlenirse tadına doyum olmaz.(şerbetten su tadi gelmemesi gerekir.)

Her yörenin kendine özgü ev yapimi baklavası var .

Sivas'ta sari burma ( sarıği burma diye de geçer.)meşhurdur.incecik hamur ve bol ceviz ,has tereyağı ve bazen de kaymak eklenerek yapilir.modern adi kuzine olan "peş" sobasinda pişer ..ohh mis çıtir citir . Bazılari da bu baklavayı kızgın iki saç aradinda kor ateşte cevirerek pişirir .bilinenin aksine çok şerbetli olması istenmez.

Büyük küçuk dört gözle beklediğimiz, mutlu mesut bir arada geçirdiğimiz / geçirmek istediğimiz bayramdır.

Değerli yazar arkadaşlar,

Sevdiklerinizle birlikte nice mutlu bayramlara erişmeniz dileğiyle...

Bayramınız kutlu olsun.

O haneye ve sofraya buyur edilen /davet edilen misafire verilen değeri gösterir.

Misafirin sevdiği ya da sevebileceği yemekler ,ev sahibinin ustası olduğu yapıp sunmak istediği yemekler derken çeşit çoğalır.

Bu kadar çeşit abartı , beceri/ hüner konusunda şov yapma ya da israf olarak düşünulebilir belki ama değil.işin içinde değer verdiğin için emek harcama ve paylaşma duygusu var.

Hazırlayan için de, davet edilip o sofrada lokmayı ,emeği , ekmeği paylaşan icin de gurur verici bir durum.