Türkiye'nin memur portalı

Az önce yazamadığımı fark ettiğimde oluşan kaybolma isteği..

Hayatla, sorunlarla başa çıkamamış kişilerin kendileri için kurtuluş olarak gördüğü bir nevi ödül (!)

Duyguların kelimelerle dansıdır ...

Neye göre kime göre diye sorguladığım konu

Bazen bu kelimeye o kadar alıştırıyoruz ki kendimizi

Sebebini sorduğumuzda cevabını; yasak! işte o kadar şeklinde alıyoruz

Herhangi bir açıklama yok

Tatmin edici bir cevap yok

Bu kadar baskıcı olmanın cevapsız bırakılan her sorunun

Cazip gelmesi doğal olabiliyor.

Örneğin çocuğun odasını dağıtması yasak olarak çocuğa bildiriliyor

Çocuk ise, keşfetmek istiyor ve dağıtıyor

Sonuç ceza olarak çıkıyor çocuğun karşısına

Sebebini ikisi de bilmiyor aslında ..

Ölümsüz olan insanlar vardır.

Fikirleriyle

Filmleri/oyunlarıyla

Şiirleriyle

Şarkılarıyla

onlardan biri de

Dertli gönüllere giren

İşte benim Zeki Müren diye seslenen güneşimizdir..