Türkiye'nin memur portalı

lise üçüncü sınıfım. ilk ders ingilizce, hoca da inanılmaz disiplinli bir adam. geç kalanları derse almaz, alsa burnundan getirir. her neyse, yol uzun. geç kalacağımı anladım. programa baktım yine bu adam, devamsızlık da gırla. o an aklıma ufak bir plan geldi. yerde bulduğum ufak bir çiviyi ayakkabıya batırdım. tam ayağım arasına sıkıştırdım. Güç bela gittim sınıfa çaldım kapıyı. hoca beni görünce tabi bi öfkelendi. hocam gelir misiniz dedim. yaklaştı kapı eşiğine. biraz ajitasyonla durumu anlattım. in aşağı pansuman yapsınlar dedi. inmiş gibi yaptım biraz aşağıda bekledim. hocaya ayağıma çivi battı da geç kaldım diyince tabi devamsızlığa saymadı. o sırada yoklamadan da fırçadan da kurtuldum.

ileride akciğer sorunlarına neden olabilecek durumdur. maskeyle uzun süre haşır neşir olmak ne yazık ki pek sağlıklı değil. diğer durumda da virüs kapma endişesi var. kolay bir eylem değildir.

şu an içerisinde bulunduğum kaygı türü. geleceği düşünmekten günü yaşayamıyoruz. bu da ne geleceği yatırım yapmamı mümkün kılıyor ne de anı yaşamamı. çok saçma bir ruh hali.

günlerce yesem de doymayacağım tatlı. özellikle için ıslaksa tadından yenmez. yanında da bol demli bir çay olursa işte o zaman dünyalar benimdir.

kablolu olanlarının 3 aylık periyodlarda bozulduğu aygıt. ne hikmetse hiçbir kulaklığı 3 aydan fazla kullanamıyorum. sanırım sorun bende. en kısa zamanda kablosuzlara geçiş yapacağım.