Türkiye'nin memur portalı

Sevdiğini üzmeyi huy haline getirmiş sevgiliye verilen isimmiş. Bence çok hoş rehbere kaydetme şeysi olur bu kelimeden sevdiceği.

Ailenin sevgisi gerçektir, diğerleri var gibi gözükür hatta bazen daha güçlü gözükür ama illüzyından ibarettir çoğu zaman.

Çok nadir istisna çıkabilir. İstisnanın bile nadiri diyorum düşünün.

Dev-dancing in the dark

* Bir yer seni mutlu etmiyordur ama oradan başka yere gidemiyorsundur.

* yediğin tatlının tadı eskiden daha güzeldir.

* elde etmişsindir ama yine de elde etmeyi başaramayanlarla yarışıyorsundur.

* sevginin herkesle konuşulan ortak dil olmadığını fark ettiğin o andaki çaresizliktir.

Mutsuzluk tanımları uzar gider, herkesin başkadır. Ama hepsinde kendinizi bulabilirsiniz. Bir o kadar subjektif bir o kadar nesnel tanımlardır.

Değiştirir değiştirir.

Hem de öyle bir değiştirir ki sen bile şok olursun.

Aşk insanı hem olgunlaştırır hem geliştirir,

İnsanları daha iyi anlarsın, daha çok hoş görürsün,

Zamanın kıymetini daha iyi bilirsin,

Daha düzenli bir hayatın olur,

Hayatındaki renkler netleşir,

Aldığın nefesin yumuşaklığını hissedersin

Bunlar hoş detaylar.

Her duygunun bir güzelliği vardır. Aşkın büyüsü vardır. Bazen biter ve bittiğinde bu dediklerim ortadan kayboluyorsa hayatın karakalem renklerinde olur. Tatsız tuzsuz diyet ürünlerle bezenmiştir dünyan artık. Ne yediğinin tadını alırsın ne kokladığın havadaki güzellikleri yakalarsın.

Yine de aşk olgunlaştırır dedik ya oraya gelelim. Yontulmamış her duygunu artık tanırsın ve nerede nasıl davranman gerektiğini, hangi davranışının sonucunun ne olacağını, kimin ne kadar kalacağını, gideceğini, kimin seninle ne için yürüdüğünü, yeni başlangıç yapmayı, küllerinden doğmayı ya da vazgeçmeyi öğrenirsin.

Aşk büyütür...

Bazen bu duygu çok güzeldir, bazen olmasa dersin. Olmasa nasıl olurdu, dünyadan bir renk eksik kalır mıydı bilmiyorum. Ama tılsımlı bir duygu diye tanımlayabilirim.

En fazla ne yapabilirsin, iki üniversite daha bitirirsin :p