Türkiye'nin memur portalı

Adları mahallelere verilecek kadar yaygındı ve kent yaşamının sürekliliği için gerekliydi.

Bunlardan birkaçının adları şöyle:

Su yolculuk

Derbentçilik

Nalbantlık

Sofçuluk

Harratlık (çıkrıkçılık)

İğnecilik

Sarraçlık

Keyyalcilik

Kattacılık

Sabunculuk

Helvacılık

Buriyacılık (hasırcılık).

Bunlar günümüzde bir iş kolu olarak sürdürülmeyen meslekler olduğu için "kaybolmuş" tanımına uyuyor.

Tarihî metinlerde sırça adıyla yazılan parmak.

"Sağ elinin sırça parmağında yarası olan gülbeyi b. Ali"

Dest-gâh: elle iş yapılan yer.

Aynı zamanda bir galat-ı meşhur olan tezgahın aslı.

5 dakkaya ordayım (uzaklık önemli değil)

Kişileri tanımamızı sağlayan dış görünüşü.

Kadı sicillerinden tarihî bir örnek vereyim:

Çatık kaşlı, orta boylu, gök gözlü, kumral, ter bıyıklı, yekçeşm (bir gözü yok), rusiyyu'l-asl (rus asıllı) x nam kimesne...