Türkiye'nin memur portalı

Bize sıkıcı gelen bütün sorumluluklardan ve ilişkilerden kurtulmak sanıldığı için insan "gitme" eylemine sihirli değnek gibi bakıyor. Gitmek, yollara düşmek, aniden hafiflemek yanılgısı da yaratıyor olabilir. Oysa insan öğreniyor ki, "bu kafa bu omuzlar üzerinde her yere bizimle beraber gidecektir."

Manisa'nın bir köyünde misafirlikteyken bana sorulan soru. Çaya şekeri atıp veriyorlardı. Bana baya ilginç gelmişti.

Bir zamanlar 4 şeker atardım. Ama o bir zamanlarda kaldı. Şimdi çaya şeker atmıyorum ama yanında tatlı bir şeyler yemek hoşuma gidiyor. (Ne anladık bu işten, gülücük)

Vermek için çok geç kaldığınız veya vermek isteyip veremediğiniz hediyedir.

Bende var bir adet, paketinden çıkmayan. Bir çekmecede duruyor. Gariptir başkasına vermek de, vereceğim kişiye haksızlık olurmuş gibi hissettiriyor. Nitekim onun için hazırlanmış bir şey değil.

Ya da elden çıkartmaya mı kıyamıyorum nedir.

Bir mekana gidildiğinde siparişten önce getirilen aperatiflerdir.

Ücrete tabii olmayanları makbuldür.

Benim öfkemin özelliği, bir an gelir ve bir kaç dakika sonra geçer manasında halk arasında çokça kullanılır.