Türkiye'nin memur portalı

Oturum aç Oturum aç Üye ol Üye ol Parolamı unuttum Parolamı unuttum

schopen.

Bu üye Çaylak

Bu üyenin profil sayfasına git

13 entry hiç konu açmadı hiç puanı yok
23.02.2018 01:40 son işlem tarihi takip etme takip et

ölüm

bir bilinç kaybına uğramadıysak hepimiz için gelen mutlak ve ani son.

hatta bu son, o kadar mutlak ve anidir ki onun gerçekten farkına varmak insanı lâl eder. onun karşısında sarf edilebilecek sözler gereksiz ve saçma durur.

bu başlık altında uzun uzadıya ölümden bahsetmek daha yerinde olurdu belki. ancak ben başlık altında yapılmış olan yorumlar için bikaç kelam etmek istiyorum. daha doğrusu yorumların içerikleri için değil de onların ortaya konuş tarzı için.. çoğu konuda, farklı mecralarda dikkatimi çeken bir fenomen bu durum.

şöyle yola çıkıyorum: kim bir konuyu, mutlak bir biçimde karşı tarafı ikna etmek için, çok ateşli bir biçimde savunuyorsa, o kişinin içinde kendi fikrine karşı duyduğu derin şüpheler vardır.

ölümden sonrası henüz bilimsel olarak bilebildiğimiz bir zaman dilimi değil. yani ölümden sonrası, içinde imtihan olan bir ahiret hayatı, bir uzaylının küçük bir şakası, bir rüya... veyahut ta bir yokluk olabilir.(mantıksal yüzdeleri değişmekle birlikte) elbette insan istediğine inanmakta da özgür. ve haydi mensup olduğu inancı-görüşü heyecanlı bir şekilde savunabilir de diyelim.

ancak, gel gelelim, kibarlık ya da mizahi dış görünüm altında diğer görüşleri küçümseyerek kendi görüşünü zorla ispatlamaya çalışmak, en hafif tabirle düşünsel bir toyluk olarak göze çarpıyor.

ez cümle, inanabilirsin, inanmayabilirsin, ortaya koyabilirsin, saklayabilirsin; özgürsün. ama küçümseyerek, mutlak doğruya şeksiz şüphesiz ulaştığına inanarak(üstelik tamamen bilinmez bir alanda)

baskı yapmaya kalkma. bu durum, uzun vadede hiçbir işe yaramaz, seni küçültür. veyahut ta istediğin gibi davran tabii. burası (dünyamız ve memnet sözlük) 'olabildiğince' özgür bir platform ne de olsa..

02.02.2018 20:58
  1. kokoreç

    psişemizde idin en dibinde yer alan fenomendir.

    öyle ki bu fenomen, bağzı yazarlar yüzünden, james joyce'la çıkılan yolda, gelinen son durak olabilir.

     
  2. karanlığın huzur vermesi

    bir, huzurun karanlık vermesi olamayan durumdur.

    evet; huzur, alışkanlık, tekdüzelik bunaltır da bunaltır insanı..

     
  3. yazarların sözlükteki eski üyelikleri

    hüzün ve neşe sarkaçları arasında salınım yaptıran anılara sahip üyeliklerdir. rahmetliyi iyi anıyorum ama. ve bazan da ustalık dönemi kalfalık döneminden önce gelebilir diyorum. ühü, ühü...

     
  4. Üstün zekalı insanın,düzeysiz yorumlara eğlenmesi

    bir, düzeysiz yorumlarla eğlenen insanın, üstün zekalı çıkması kadar şaşırtıcı olmayan durumdur.

     
  5. benim okulumda evrimi savunamazsınız

    aşağıdaki cumleleri soylemesi daha beklenir olan zatın sarfettiği cumle.

    "benim evrimimde okulu savunamazsınız."

    evet. ve mealen şair şöyle buyurur: öyle bir noktaya evrimleş(emedim)tim ki bu noktada eğitimi, bilgiyi, bilimi, sorgulamayı savunmak imkansız. biat, tabiyet, dogmacılık çok guzel siz de gelsenize.