Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
İlk kez ikibindört senesinde bindiğim deniz taşıtı ve en güzeli hereke'den karamürsel'e gelendir. denizi ilk gördüğüm zamanlar, sabahları gelip izlesem ömrüm uzar büyük ihtimal derdim. o denizdeki vapur bir süzülür, bir salınır bakakalırdım. Bu vasıtanın en güzel hali "gelmesi"ydi. gidişlerinde yakasım gelirdi denizi. o yolculukların bazı sabahlarında nazım vardı yanımda. elimi tutardı, gözlerime bakardı o ince tebessümüyle, bir vapur geçer varna önünden, nazım usulcacık okşar vapuru, yanar elleri derdi bana. sonra kocaman sarılıp o canım türkçesiyle başka başka mısralar okurdu bana, sonradan denizi gören bu serhadlıya. Evet "bir vapur geçer boğaz'a doğru, nazım usulcacık okşar vapuru, yanar elleri..."
ilk kez vapurla tanıştığımda halatlarını dev yılanlar zannedip korkmuştum. arkasından çıkan köpükleri ayran zannetmiştim. Sonrasında ise balkon tayfasına eklendim.
Aklıma gelen Eminönü Üsküdar vapuru,bir çok kez gittiğim ve her o boğazdan geçişte hayran kaldığım manzara,eski günleri özledim birden...
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |