Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Yine o küçük kız çocuğu olmak istersin... Hayat koşuşturmacasından yorgun düşmüşsündür. Eskisi gibi olmasa da herşey, kendini güvende hissedersin baba ocağında.... El ayak çekilince, gecenin sessizliğinde kendinle başbaşa kaldığında maziyi, o eski çocukluk günleri hatırlar duygulanırsın. Birkaç damla yaş süzülür gözlerinden... Aslında çok sarılmak istersin annene, babana yine o küçük kız çocuğu olarak başını koymak istersin dizlerine yapamazsın... yapamazsın ama yine de güzeldir uzun zaman sonra yeniden Baba ocağında kalıp bol gülümsemeli bir akşam geçirmek.. Kendi evine alışkınsındır, artık kendi düzenin vardır. Bir yabancı gibisindir burada artık ama tüm yorgunluğuna gece uyumayıp dönüp durmana rağmen mutlusundur. Bilirsinki yan odada her zaman sevgisini belli edemese de seni bu dünyada en çok seven iki insan vardır. Duygulandım galiba:(Yaşarken kıymetini bilmek lazım sevdiklerimizin
Ne baba ocağı var ne ana ocağı,bomboş bir hane artık orası.
Kapıya geldiğinde sen mi geldin diyen kalmadı,hepsi çocukluk anıları şimdi o kadar.
ölüm mutlak, ölüm muhakkak.
Ocak sahipleri bu dünyadan göçtümü ortada bir ocak kalmıyor maalesef.
Herkes kendi ocağında yanmaya ve yakmaya devam ediyor.
Ev sahibi öldümü, eşyalarıda ölüyor.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |