 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
filmlerde denk gelenler yazamayacak kadar çoktur fakat dizi için aklıma gelen nefis bir tanesi şudur;
prison break adlı dizide,bilen bilir,hapishanede italyan mafyasının ağır abisi jon abruzzi vardı. hatırladığım kadarıyla hapisten kaçtıktan sonra bir şekilde polis bunun yerini tespit edip bulunduğu evin etrafını sarıyordu. sonra abruzzi de artık kaçamayacağını anlayıp onlarca eli silahlı polisin karşısına elindeki tabancasıyla çıkmıştı.
polis şefi: ellerini havaya kaldır ve diz çök!
john abruzzi: ben sadece tanrının huzurunda diz çökerim ve onu aranızda göremiyorum!
tabi bu karizmatik çıkıştan sonra abruzzi reyizi delik deşik etmişlerdi,toprağı bol olsun.
Leyla ile Mecnun da geçen sağlam bir replik deyince aklımda ilk canlanan sahnedir.
Unutulmayacak kadar güzeldi zaten.
Ak sakallı dedenin Leyla öldükten sonra Mecnunu anlattığı son sahne şiiri;
gidenler bizden hep bir parça götürürler
o parçanın yerinde de derin izler kalır
herkesin bir yara izi vardır
insanlardan gizlemeye çalıştığı saklamak için çok uğraştığı bir yara izi
herkesin bir yara izi vardır
kimseye dokundurtmayacak kadar güzel olan
baktıkça nefes alabiliyor olmanın kıymetini anlamanı sağlayacak bir yara izi
bu izlerle yaşamaya alışırsın
bir sabah belki gün doğarken baktığında dışarı yaşamayı yeniden sevebilirsin
ve bir gün elbet birileri o yara izlerine dokunur
acın da biraz olsun hafiflemeye başlar...
başlık tam benlik akılda bir sürü var ama bugünlük bunu da paylaşayım yeter.
Ya kötü hissetmemenin tek yolu hissetmemekse./13 reasons why
-beni nasıl buluyorsun?
-gayet kolay buluyorum, 3. kata çıkıp hoop buradayım
şeklinde örnek verebileceğim replik.
Her gün işe gidiyorsun. Akşamları erken uyuyorsun ve bunun karşılığında aldığın tek şey koltuk takımı. Gerçekten acınası bir durum.
Fight Club
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |