Çocukken geçmeyi çok sevdiğimiz turnike köprülerini ben de hatırlıyorum.
Şimdi olsaydılar büyükler kesinlikle üzerinde çocuklarının fotoğrafını çekerlerdi.
Turnikelerin dönerken çıkardığı gürültülü sesleri hatırlıyorum.
Altından geçmeye çalışınca orada duran görevli uyarır köprüye yönlendirirdi.
O dönemler bankaların çocuklara hediye kumbara dağıttığı dönemlerdi.
Keşke bir tanecik bile olsa saklasaydım. :(
Biz para biriktiren nesildik.
Jeton atılan turnikeler bana kumbaralarımızı hatırlatırdı.
Küçük şeylerden mutlu olan çocuklarmışız. :)
Ufacık bir çocuk parkında saatlerce oynardık; o köprüler de bize oyun alanı gibi geliyordu. :)