Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
kendi adımızı sevgiliden duymaktan daha doğal ve kabul edilebilir durumdur.
sürekli canımlı cicimli konuşan sevgililerin, sinir anında birbirine ismiyle hitap etmesi sonucu oluşacak duygudur, ismini ilk defa duyuyormuşçasına garip hissetmeni sağlayandır.
arkadaşımızın adımızla hitap etmesi ise çok da şok etkisi yaratmayacaktır zannımca. çünkü kanka, panpa gibi hitap şekilleri herkes için geçerli değildir. bir çok arkadaş zaten birbirine ismiyle hitap eder ve mantıklı olan da budur.
kendi adımızı en yakın arkadaşımızdan duymak kadar doğal bir şey yoktur diye düşündüğüm konu.
arkadaşım ismim dışında bana hasan diye hitap etse şaşırırım heralde. ayrıca arkadaşların birbirine kanka, pampa gibi kelimeleri kullanmaları zaten çok garip bana göre ve bu tarz söylemleri genelde lise gençleri arasında geçerlidir, belli bir dönemden sonra çokta şık durmuyor.en doğalı en güzeli ismimle hitap etmesidir.
ilginç bir bakış açısı olarak değerlendirmek ve masaya yatırmak istediğim konu.
kendi adımızı duymak birincisi
arkadaşımızdan duymak ikincisi
şaşırmak (aaaa unutmuştum hatırladım) üçüncüsü
olağan bir hal olarak görmek (umursamamak) dördüncü vs vs..
yazdıkça akla geliyor, dört iyidir candır. daha fazlası herkesi sıkar ama masaya yatırınca çıkıyor böyle şeyler yapacak bir şey yok.
doğaldır,olması gerekendir.bana doğal gelmeyen kendi adımı kendimden duymaktır.kendi sesimden adımı duymak bi tuhaf oluyor.örnek:adaş olduğum birine seslenirken ismime yabancılaşıyorum.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |