 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
nasreddin hoca bir gün evinin damında çalışıyormuş.
aşağıdan geçen bir adam hocaya seslenmiş:
-Hoca, aşağıya gel sana bir şey söyleyeyim.
Hoca söylene söylene aşağıya inerek:
-Ne oldu, hayırdır, ne var? diye sormuş.
-Allah rızası için bana bir sadaka
Hoca:
-Gel benimle demiş ve ıhlaya tıslaya yukarıya çıkmış. adam da peşinden tabi ki.
hoca çatıda adama dönmüş:
-Allah versin! demiş.
bugün olanlar yorumunu okuyunca akıllara gelen fıkra.
temel lokantya gitmiş kompostu içmek istemiş ve garsona seslenmiş demiş ki ben bir koyun postu alayum garson sormuş kıllı mılli mi sullu mullü mü
bir ingiliz bir fransız bir de bizim temel gizli ajan olmak için kuruma başvurmuş. jüridekiler adayları içinde boş bir çuval olan odaya yönlendirip saklanmalarını istemiş. ingiliz odaya girmiş, bakmış odada boş bir çuval var, onun içine girmiş ve saklanmış. jüri üyeleri odaya girip çuvalı dürtmüşler, ingiliz miyav demiş, jüri kedi taklidi yapan ingilizi tebrik edip odadan çıkmış. sonra fransız aynı odada, aynı çuvala saklanmış. jüri odaya girip çuvalı dürtmüş, fransız hav demiş, jüri köpek taklidi yapan fransızı tebrik etmiş. sıra bizim temel'e gelmiş. temel odaya girmiş ve boş çuvalın içine saklanmış. jüri odaya girmiş ve çuvalı dürtmüş, tepmiş ses yok. jüri şiddetini artırarak çuvalı tepmeye devam etmiş. çuvaldan kanlar akmaya başlamış ama ses yok. jüri tepmeye devam etmiş. en sonunda bizim temel'den ses gelmiş: ''patates da patates.''
amerika'da yaşanmış fıkra niteliğinde bir olay bu.
yaşlı bir adam hizmet süresi dolunca emekli olmaya karar verir, bir süre sonra da işinden ayrılır. yaşamakta olduğu kasabadaki lisenin yanında küçük bir ev alır kendine.
emekliliğinin ilk bir kaç haftasını huzur içinde geçirir ama sonra ders yılı başlar.
okulların açıldığı ilk gün, dersten çıkan öğrenciler yollarının üzerindeki her çöp bidonunu bağırıp, çağırarak tekmelerler. ve bunu hemen her gün yaparlar.
bu çekilmez gürültü günler sürerken yaşlı adam buna dayanamayacağını anlar ve bir önlem almaya karar verir.
ertesi gün çocuklar yine gürültüyle evine doğru yaklaşırken, kapısının önüne çıkar, onları durdurur ve derki:
-çok tatlı çocuklarsınız, çok da eğleniyorsunuz,görüyorum. bu neşenizi sürdürmenizi istiyorum sizden. ben de sizlerin yaşındayken aynı şekilde gürültüler çıkarmaktan hoşlanırdım, bana gençliğimi hatırlatıyorsunuz. sizlere bir önerim var. eğer buradan her geçtiğinizde hep aynı şekilde gürültü yaparsanız, buna karşılık size her gün 1 dolar vereceğim? der.
bu teklif çocukların çok hoşuna gider ve gürültüyü sürdürürler ve yaşlı adam da her gün 1 dolarlarını verir. birkaç gün geçtikten sonra adam çocukların önüne çıkar ve onlara şöyle der;
-çocuklar enflasyon beni de etkilemeye başladı. bundan böyle size 1 dolar yerine sadece 50 sent verebilirim.
- çocuklar bu durumdan pek hoşlanmazlar ama yine devam ederler gürültü yapmaya. aradan bir kaç gün daha geçer ve yaşlı adam yine karşılar onları. bu kez:
-bakın, henüz maaşımı alamadım, üzgünüm. bu yüzden size günde ancak 25 sent verebilirim, tamam mı?
-olanaksız bayım! der, içlerinden biri.
-günde 25 sent için bu işi yapacağımızı sanıyorsanız, yanılıyorsunuz. biz bu işi bırakıyoruz.
Bir ispanyol, bir italyan, bir isveçli ve bir türk uzaya gitmeye karar verirler.
Şaka şaka hayırlısıyla gitsin gelsinler.
sana neyle, bana ne bakkala mı gidiyorlardı bir şey yapıyorlardı.
Terbiye de evde camları siliyordu.
aman neyse öyle bir şeydi.
Bırakamıyorum çünkü ezberimde bir tane bile fıkra yoktur.
itiraf ediyorum ezberi güçlü bir insanımdır ancak nedendir bilinmez fıkra aklımda tutamıyorum, anında unutuyorum. fıkra anlatayım diyenin karşısında direkt tebessüm moduna geçer, en basit fıkraya bile gülerim, on dakika sonra fıkra neydi ki, ben de birine aynısını anlatayım diye düşünsem, aklıma hiçbir şey gelmez, fıkra özürlüyüm resmen. O yüzden fıkra anlatabilene saygı duyuyorum.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |