çınar ağacı:
ilk yıllarında kimsenin gözü görmez ama asırları devirdiğinde gökyüzüne uzanmış bir şekilde görünen heybetli gövdesiyle, yeraltındaki görünmeyen kuvvetli kökleriyle dikkatleri üzerine çeker.
gençliğinde hafif bir rüzgarla sağa sola sallanır, yaşlandıkça fırtınalara meydan okur.
dışarıdan duygusuz bir şekilde bakınca kocaman bir odun yığınıdır, bir ekmek fırınına beş altı gün yakıt olur, en sonunda kül olur ama bu ağacın dili olup konuşsa ve ağzından çıkanlar satırlara dökülse şiir olur, roman olur, bunları okumayı başaran duygulu bir kalp sahibinin gözlerinden süzülen yaş olur.