 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
erkek basketbol takımı 2012-2013 sezonu gibi yakın bir geçmişte oynadığı tüm organizasyonlar olan türkiye basketbol ligi, türkiye kupası, fiba eurochallenge cup ve hemen ardından cumhurbaşkanlığı kupasında şampiyon olarak kırılması güç bir rekora imza atmasına rağmen Türkiye'de basketbolda sanki hiç yokmuş gibi lanse edilen spor kulübü.
ayrıca kazandığı eurochallange kupası türk basketbol takımlarının sadece ikinci Avrupa şampiyonluğudur.
her ne kadar en asil renklere sahip olsa da dünkü Trabzonspor maçı (03.05.2015) ile formasında ''sarı'' rengin eksikliğini bir kez daha ciddi biçimde hisseden kulüp.
kucuktum, ufaciktim, top oynadim aciktim. mahalle macinda yenilmistim, ustum basim kir icindeydi, iki hafta once alinmis pabuclarim eskimeye yuz tutmustu, harcligim olan iki adet bozukluk kaybolmustu. tum olumsuzluklar ustume ustume gelmis, tenhada kistirilmistim. ve evet, aksam ezanindan once evin sinirlari icinde olmaliydim.
tahta kapidan iceri girdigimde imam ezanini okumus ve muhtemelen evine bile yetismisti. korkmuyordum. hayir, korkuyordum. icerde olabilecekleri dusunurken neden william tell degilim diye soyleniyordum. keske onun gibi guclu olabilseydim. degildim iste. gercekler yuzume sert bir kuzey ruzgari gibi carpiyordu.
tahta kapidan sonraki demir kapi. son kapi. artik icerde olacak ve basima gelecekler ile tanisma serefine nail olacaktim. kapiyi caldim. acan olmadi. yine caldim. acan olmadi. yavasca caldigimi idrak etmem uzun surmedi. zaten zeki bir cocuktum.
hizla kapiyi vurmak uzere iken annem kapiyi acti. yavasca calmamistim kapiyi. zaten zeki bir cocuk degildim.
kapinin acilmasi ile beyaz bir isik beklerken dayimi gordum. bize gelmisti. en son ne zaman gelmisti? bilmiyordum. hatirlamak da istemiyordum; onu sevdigimi hatirliyordum.
onu gormus olmanin sevinci eve gec gelmis oldugum gercegini degistirmiyordu; fakat kimin umrundaydi. elinde bir hediye paketi vardi ve icinde ne oldugunu merak ediyordum. merak duygumu tatmin etmem uzun surmemeliydi; onu acmaliydim; haftalardir yemek yememis ac kurtlar gibiydim iste.
kartondan mukavvalari deliler gibi yirttigim kutunun icinden yedi numarali bir besiktas formasi ve siyah bir spor ayakkabi vardi. besiktas?
**
o zamana kadar her hafta galip gelen takimi tutan isbu kullanici icin kader aglarini ormustu. "artik besiktaslisin" cumlesini kuran dayi kisisi kirilmamaliydi. "sari firtinanin formasi bu" diyen biri nasil kirilabilirdi ki? hem yeni bir ayakkabim da vardi. tav olmustum onlara ve iyi ki de olmustum.
**
tanim:
sevinmek icin sevilmeyen, yeryuzundeki en naif duygularin musebbibidir.
turkiye'de ortalama insan omrunun az olmasinin en buyuk nedenlerindendir. kafadan bir on yil daha az yasar besiktas taraftari.
cok sevdik be abi.
İstanbul'un güzide bir semti olan Beşiktaş tan adını alarak kurulmus olan ve taraftarlarının büyük çoğunluğunun hiç beşiktaş ı görmeyip stadında maç izlemeden diğer istanbul takımları gibi Anadolu da yaşayan insanlardan oluşmuş bir İstanbul takımıdır.(Yaşasın Şehrine ihanet etmeyenler-Dipnot:Ankaragücü taraftarı)
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |