Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Son zamanlarda öğretmenlik yaptığım lisede geçmiş yıllara göre gözle görülür bir artış olduğunu farkettiğim bir durum. derslerle, arkadaşlarıyla, dış dünyayla hemen hemen tüm bağlarını koparmış, tamamen içine kapanık, ulaşılması çok zor kız, daha da çok erkek öğrenciler var. ailesel sebepler, sosyo-ekonomik faktörler, teknoloji bağımlılığı, psikolojik sorunlar gibi nedenlerle daha öğrencilik çağında insan ilişkileri zayıflayan bu gençler, ileride de toplum içersinde yer edinmekte zorlanmaktadırlar.
dış çevresinden sürekli zarar gördüğüne kanaat getirip, kendi ve diğer insanlarla arasına duvar ören insandır. insan içine çıkmayı sevmeyen kendi kendini mutlu etmeyi başarmış insan da olabilir.
asosyalsin,
kimseyi arayıp sormuyorsun,
kimseyle iletişim kurmuyorsun...
diye eleştirdikleri zaman
kafamın içinde bir şarkıcı, elleri başının iki yanında, bir ayağı üzerinde pergel gibi dönerek, oryantal hareketlerle bel kıvırırken, bir yandan da şu şarkıyı söylüyor:
Şu kahpe dünyada ben miyim zalim ?
Herkesler çok iyi de ben miyim hain ?
çok insan, çok problem.
çok iletişim, sıkıntı...
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |