Türkiye'nin memur portalı

ama dediğin an anlatmak istediklerinin söylediklerin kadar değil karşındakinin anladığı kadar olduğunu anladığın andır.

ama....

neyyyyyseeee.....

pekiiii... gibi sözcüklerle de tamamlanabilen anlamsal bir derinliğe sahip durumdur.

özellikle misafirimi uğurlarken ya da dönerken karşılaştığım ama bi o kadar da nefret ettiğim kapıda ayaküstü yapılan daldan dala atlanan muhabbet tipidir.

içinde bulunduğu anın koşullarının değerini ve önemini bilmeden sürekli bundan muzdarip olan, koşullarını kendilerinden daha kötü durumda olanlarla mukayese etme yetisinden yoksun, bir nevi nankör de diyebileceğimiz insan tipidir.

çok yorgunum, erken kalktım, param yetmiyor, hep ben mi yapıcam gibi belli başlı repliklerinden kendilerini tespit edebilmemiz mümkün olan canlı türüdür.

onları görünce kendi melankolik halime şükretmemi sağlayan Allah razı olsun dediklerimdir.

üzerime yapışmış bir vazife gibi algılamasam eğer zevkle yapıyorum diyebileceğim bir eylemdir.

sözlüğe her girişimde karşıma çıkan yegane başlık olması sebebiyle yazma gibi bir zorunluluk duyduğum başlık,

en kısa zamanda denemeye karar verdiğim ne olduğunu bilmediğim tatlıdır.