canın yandığında, hüzünlendiginde, ruhun acı çektiğinde, aklına gelir.

Özlenir.. kaygısız, sorumsuz, ufacık şeylerle mutlu olabildiğin günler.

Huzunlenirsin sonra, o günler, o hisler bir daha gelmicek.

Bilirsin ki artık, ne öpünce ne de ufleyince geçecek.

Felak, Nas ve Ayetel Kürsi dışında ne okunuyor ki?

Tüm bu karmaşa ve kavgaların sebebi zaten bu kültür eksikliğimiz değil mi?

dinleme olmadığında anlama, anlama olmadığında, saygısızlık, hoşgörüsüzlük, tahammülsüzlük...

Aynısını bende yaşadım.

aşığın maşuka meydan okuması