Eski komşulukları kaybettik. ister mustakil evlerde oturalım ister apartman dairelerinde hiç farketmez. çat kapı gelen komşularla hemen 2 dk da çırpılan kek, bir çırpıda hazırlanan kısırla mis gibi demlenmiş tavşan kanı çayla hazırlanan ikindi çaylarında neşe, samimiyet, kahkahalar bazen de hüzünlü sohbet bazen de dertleşme. en iyi terapi yöntemiydi. zamanın terapisti psikologlara inat o zamanlar bedava terapi görüyordu komşular. şimdilerse mum gibi aranıyor ama hiç kimse elini atmıyor bu olaya...