Türkiye'nin memur portalı

Yaşattığım ile sınanmaya başladım.

tanınmayan birisiyle ya da kendi kendine yapılması gereken eylemdir.

arkadaşların büyük bir kısmı sadece dinler, anlıyor gibi yapar. dinlese bile, sizin uzun zamandır yaşadığınız olayı kendi kafasında yorumlayıp, daha önce binlerce kez çözüm yolunu düşünmemişsiniz gibi çözüm üretmemekle suçlar sizi.

derdimi anlatacağım rahatlayacağım diye düşünürken, sinirin iyice bozulmasıyla eylem sonlanır.

genelde üzgün olduğumuz zamanlarda olan durum.

düşünmekten yorulup hissizleştiğiniz bir an vardır, daldığınızın farkında bile olmazsınız. zihin içinde kaybolmak gibi. kendimize dışarıdan bakıp; üzüldüğümüz de olur.

kararsızlık, pişmanlık veya acı sebep olur bu dalıp gitmelere. dışınız sakin ama içiniz çalkantılıdır.

"hiçbir şey değişmeyecek o gün

göçüvereceksin bu insan kalabalığından

gelmemiş gibi olacaksın dünyaya

sanki bu odada sen oturmadın

sen giymedin bu elbiseyi

ağlamadın

gülmedin

yemedin bu ağacın meyvesini

bütün maceran

bir varmış bir yokmuş"

Düşünüp düşünüp cevap bulamadığım soru.

Beni yaşamaya sevk eden hiç bir neden yok gibi. ellerimden her şey kayıp gidiyor.