Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Hiç durmadan çalışıp telef olmak:))çalışan biri olarak kurumda ayrı stres yoğunluk,eve gittiğinde evde mesainin başlaması,gece uyku saatine aktif şekilde bir çok şeyle uğraşmak insanı çok yoruyo,bir de üzerine o yorgunlukla uyuyamamak da var,evet boyle bişi var çok yorulduğunda insan cidden uyuyamıyo,biraz hayatı rolantiye almak lazım demek ki,o zaman bundan sonra biraz daha sakin bir yaşama adım atıcim,hadi bana kolay gelsin:))
Yine hayatın ve hengamenin içinde bir sürü yorgunluk var,hayatın içinde her ne kadar umut verici şeyler olsa da, zihninin bir köşesi hep yorgun.
İnsan ne zaman dinlenir bu dünya da dediğimde,birden bu dünya imtihan dünyası burada az huzur çok keder var diyorum,hayat bir yoruyor bir dinlendiriyor,biraz dinlensek hoop bir bakmışsın yine yoracak bir şeyler çıkıyor insanın başına,
Hani derler ya beden yorgunluğu geçer de zihin yorgunluğu geçmez diye,doğru diyorlarmış,bazı seyler öyle bir takılıyor ki insanın kafasına,çözene kadar içi içini kemiriyor ,o yorgunluğu çözdükten sonra yine yeniden başka bir şey çıkıyor karşına,bazen diyorum hayata gönder gelsin bunu da çözerim.
Rahmetli demirelin dediği gibi,sorunu sorun etmezsek sorun olmaz derdi,galiba bazı şeyleri fazla sorun ediyoruz,neyse ki belli yaşlardan sonra sorunları artık çok büyük sorun gibi görmüyoruz,o nedenle de fazla yormuyoruz kendimizi,neyse şimdi yoruldum dinleneyim ben:))
bazen bir yapbozun tek parçasının zorlanmaktan ibremiş, solmuş ait olma çabasıdır. tecrübelerime göre birbirine benzemeyen kuvvetli karakterlerin karışıklıklı yıpranması, yıpratmasıdır.zamanın yormadığı, yıpratamadığı şeyler has şeylerdir bence. tırnaklarımızı geçirdiğimiz direnişlerimiz genelde vazgeçme eşiklerimizdir.o eşikten sonrası huzurdur, insan uzaktan bakınca sadece kendi emeğini görüyorsa yorulmuştur.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |