 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
her canlının ölümü tadacağından dolayı ölmeden önce sevdiklerimize karşı mutlaka yapmamız gereken davranış.
kimin önce öleceğini ne zaman öleceğini bilemeyiz. ama öncelik ihtimali bizdeymiş gibi düşünerek çevremize pek hissettirmeden ya da apaçık söyleyip hazırlıksız yakalanmamaları için böyle davranış geliştirebiliriz. anne ve baba çocuklarının yalnız kalabilme olasılığına karşı çocuklarını bu yönde eğitmelidir. ailenin bir ferdi bütün sorumluluğu üzerine alıp her işi halletmekten kaçınmalı, bazen işi başkasının üzerine kasıtlı olarak yıkarak o işi o aile bireyinin tecrübesine sunmalıdır. iş işten geçerse arkadan ''renklilerle beyazların aynı anda yıkanmaması'' gerektiğini bilmeyen şair tarafından acıklı şiirler yazılır.
çiçek bakıyorsanız sulama, temizlik gibi işlerini ailenin diğer fertlerine öğretmelisiniz; kedi, köpek, kuş... besliyorsanız bakımlarını da aynı şekilde.
bir de kendinizi hatırlatıp hüzünlenmelerine neden olacak şeyleri mümkünse yok etmelisiniz. mesela aynı parfümü kullanmayın ki o kokuyu alınca size hasretleri depreşmesin. yemekleri hep çok güzel yapmayın ki sizin yemeklerinizi hatırlayıp boynunu bükmesin.
en önemlisi de sakın en sevdiğiniz şarkıyı bildirmeyiniz, yok olduğunuzda tesadüfen radyoda, tvde ya da herhangi bir yerde seveninizin kulağına gelirse gözlerinden yaşları durduramaz. bu entryde yazılanlar acı acı tecrübe edilmiştir.
İnsanoğlu her şeye alışıyor,sanırım doz ayarı yaparak alıştırmak gibi bir başlık bu,ufak ufak kopuşlarla tamamen gitmek.
Hasta olan birinin son zamanları,artık yavaş yavaş alırışırsın tamamen yok olacağına,ya da birinden tamamen uzaklaşmak için yaparsın alıştırırsın bir daha olmayacağına,yine de alışılmıyor,gerçekte yok ama hafızada bir yerde mutlaka zihninde canlanır,yokluğa alışılmaz kısaca,mecbur kabullenirsin.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |