Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Öğretmenlikte geçen 18 yılın ardından benim için konu "unutulmayan öğretmenlik anıları" şeklinde evrilmiştir. Zira öğretmenlikte geçen sürem, öğrencilikte geçen yıllarımdan fazla olunca öğretmenlikte daha çok anı biriktirdim ki bu anıların da ortamı ve öznesi yine okul ve öğrenciler olduğu için konunun çok da dışına çıkmış olmuyorum. sadece pencerenin bir tarafından diğer tarafına geçmiş oldum.
Bugünlerde 12'lere bol bol deneme yapıyoruz, gelmeyen öğrenciler oluyor, bu vesile ile boş sıralara oturma fırsatı buluyorum (normal zamanda bu mümkün olmuyor). Boş olan öğrenci sırasına oturunca ve etrafı izleyince hemen farklı duygu ve düşüncelere dalıyorum, değişik bir ruh hâli oluşuyor, hüzünleniyorum. Tahta önünde olmaya fazla alışmışım sanırım, orda dersimi anlatırken daha rahatım.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |