 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
Nerede edebiliyoruz ki şeklinde yeni bir soluk getirmek istediğim başlıktır.
Sonuna dur dır eki getirerek kendimizi kandırmaya devam mı ?
Buradayız çünkü forum çok baydı. Senelerin forumcuları bile yorgun.
İletiler çerez edebiyat bile değil.
Tanim yapma adı altında kendimizi ifade etmeye çalışmak binevi...
Ne diyorduk?
Yazmayalım da ölelim mı?
Rere rö gardaşımın bir peçete gibi kullanıp attığı başlık.
Nahlet çıkmaya..
Başlıkla aramda duygusal bağ kurdum yine .s.s.s
Aklıma gelmişken
Ya da dur başlık açayım
Rüyama giren başlık.
Olay şöyle gelişti. İdal yıldı, bu başlık içine bir başlık daha açtı. Adını da susturamadıklarımız koydu. Tabi biz hemen daldık. Üstümüze kitledi başlığı.
Kan ter içinde uyandım.
Sustukça sıranın bize geleceği başlık.
Çok mübarek başlık.
Geçen de supporters gardaşım bir menkıbe anlattı. Şimdi bu mübarek rüya..
Pes...
Nurum her geçen gün bir parça daha sirayet ediyor başlığa..sjsjs
Yazarların genelde yaz çık yapmaları sebebi ile dönmekte zorlanan muhabbet ortamının oluşamaması durumu.
Susmanin insanın canınız ne kadar yakacağini bilen bir yazar serzenişi.
Sözlük, forum, ileti, duvar, profil.
Çok susturulan bir nesildik.
Bunca dökülüp saçılmamız bundan.
Kafamı duvara vurarak ağrısını geçirmeye çalışmak kadar saçma susmak.
Ve konuşmak, anlatmak nasıl beyhude
Susmuşlukların yanında getirdiği çaresizlikle geçen beyhude ve korku dolu günlerin isyanı ve bangır bangır bağırmanın hafifliği, ruha verdiği haz sonucu içten fışkıran bir isyan.
Sevdiysen sevmişsindir. Ayrılınca mı kötü, çaldıysa çalmışsındır, yakalanınca mı kötü, sövdüysen sövmüşsündür, duyulunca mı kötü? Öptüysen öpmüşsündür.
Ya yapma, yada susma, utanma.
Yazarlarca rağbet gören başlık.
Önceden bir çay demlenir, akrabalar, komşular bir evde toplanır, muhabbetin dibine vurulurdu. Biz çocuklar, bir odadan diğer odaya koştururken anne ya da baba "koşma evladım, koşma çocuğum" diye ikaz eder, sonra o tatlı muhabbete geri dönerlerdi. O günleri özlüyorum ve arıyorum. Yani bırakın sözlüğü, artık insanlar birbirine gelip gitmez, güvenmez oldu. Haklılar da. Önceden olsa komşunun seceresine kadar bilirdin. Şimdi yan tarafında kim oturuyor, haberimiz bile yok. Zaman mı acımasız, yoksa bu düzen mi, ikisi de tartışılır. Ama şu bir gerçek, artık hiç bir şeye tahammülümüz kalmadı ve bundan dolayı kimse kimseyle sohbet edemiyor, etmiyor. Korkum daha da kötüye gitmesi...
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |