elini kolunu bir şekilde yakmış çocuktur.
yüzüme sobanın patlaması ve kirpiğim ile kaşımın yanması. hiç unutamıyorum kirpiklerim birbirine yapışıyordu. yine de verilmiş sadakam varmış üç beş kaş kirpik birazcık da saç ucu yanığıyla atlattım. :)
genelde herkesin aynı odada yatıp kalktığı, kahvaltısını yemeğini yediği alanda büyüyen çocuktur.
portakal kabuğunu kesin koymuştur o sobanın üzerine.
ve elini yakmıştır. sobaya dokunmak gibi bir huyumuz vardı çünküm. :))
Bizim nesil.
yani soba ve kuzine ile tanışmış;
ateşle yakın ilişkisi olan nesil.
Bir evde ateş varsa mutlaka ateş başında nöbet tutan biri olmalıdır.
Çekirdek aileden önceki geniş aile dönemini temsil eder.
Evin en yaşlı kadını ateşi yakar, ekmeği pişirir, küçük çocukların başında durur. Evi iç ve dış tehlikelerden korur.
hayatımın ilk on yedi yılıyla dahil olduğum ve hatırladıkça mutlu olduğum kimlik. üstteki entryleri de olduğu gibi yaşamış olan kişiyim. ek olarak:
bebek yürüteciyle yürümeye başladığımda sobaya kömür atanların iyi bir izleyicisiymişim ki odada yalnız bırakıldığım bir vakit, temiz çamaşır sepetindeki çamaşırları sobaya doldurmamla başlamış serüven. az kalsın evi yakıyormuşum.
yedi sekiz yaşlarımda ise yine evde büyükler yokken bir kürek kömürü atmamla barrrr diye ateşin parlaması bir olmuş ve kaş kirpik #2mu5 entrydeki anlatılan gibi yanmış yok olmuştu.
oda sobalı olduğu gibi banyo da sobalıydı ve yine çocuk şımarıklığının sonucu arka tarafımı sobaya değirmemle bir iki hafta yüzükoyun yatma serüvenine başlamam bir oldu.
sonuç olarak anlattıklarım abartısız gerçek olduğundan sobalı evde büyüyen çocuklara en az beş kat daha dikkat edilmesi gerektiğini düşünüyorum.
İletişim | Künye | KVKK Aydınlatma Metni | KVKK Başvuru Formu | Çerez Kullanımı | Reklam | Sitene ekle © 2021 MN Yazılım |
![]() ![]() |