Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
uzun yıllar önce dolmuşa binmiş okula gidiyordum.
Sabahın körü olduğu için tüm dolmuştakiler işe ya da okula giden zombilerdi.
Muhtemelen benim gibi kahvaltı dahi yapmamış uyandıktan sonraki zamanlarını ütüye, giyinmeye, saça başa ayırmışlardı.
dolmuşta, en arkada bir adam oturuyordu.
Elinde dökülmeyen ağzı kapalı kupalardan tutuyordu.
Kupanın üzerinden dumanlar çıkıyordu.
Adamın yabancı olduğu tipinden belliydi.
Muhtemelen ingilizce öğretmeniydi ve çalıştığı kursa gidiyordu.
Birdenbire sinirlerim bozuldu ve gülmeye başladım.
Anlamasın diye arkamı döndüm.
Prensipli olmak iyidir her daim.
Dönüp de kendime gülmeliydim aslında.
Sabah kahvesi bazıları için hayati önem taşıyabilir.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |