 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
çok acayip, ilk defa hiç bilmediğim bir döneme, geçmişe gittim.
havadan bir yerden odaklanıp yeryüzüne bakıyorum.
Kim bilir kaç yüz yıl önceki Kapadokya'ya yakın bir yeri izliyormuşum.
insanlar bulanıkken netleşiyor ve bir çiftlik evi görüyorum.
Harman yeri gibi bir yer var.
daha doğrusu ortasında kare şeklinde boşluk olan büyük tek katlı bir köy ya da çiftlik evi.
taş ve ahşaptan yapılmış, çatısının altından otlar sarkıyor.
her tarafından hayat fışkırıyor; canlı bir yer.
yaz zamanıymış.
birkaç kişi hem şarkı söylüyor hem de buğdayla ilgileniyor, sanırım harmanı kaldırıyorlar.
şarkıyı da çok net duyuyorum.
gemici falan da değiller ama heya mola diye hep bir ağızdan söylüyorlar.
tövbe estağfirullah.
rüya,
simülasyondan gerçekliğe kısa bir bağlanma yolu mu
yoksa
simülasyon içinde başka bir simülasyon mu ?
dünyada ruhumuza taş bağlanmış gibi enerjinin en katı ve en düşük şekliyle yaşamaya çalışıyoruz
rüyada ise sanki eterik bir alemde süzüle süzüle her yere ulaşıyoruz.
belki vakti gelince katı hallerden kurtulup en yüksek enerji seviyesine ulaşıyoruzdur.
niye böyle oluyordur ?
bilmiyorum belki en alt basamak burasıdır.
terfi ede ede gidiyoruzdur bir yerlere doğru.
( Aklıma şey geldi: Meçhule doğruuuuu, meçhule doğruuuu /karlar ülkesi )
tövbe bismillah çok acayip bir rüyaydı.
ismi lazım değil eski amerikan başkanlarından biri
rüya bu ya
inanılmaz estetik operasyonlar geçirmiş
ama öyle böyle değil.
adamı sanki sıfırdan yenilemişler.
gözlerimi pörtletip bakıyorum ve tanıyamıyorum.
Sen tanımadın ama evet o, diyorlar.
böyle bir şeyi niye gördüm ki ?
hiç işim olmaz,
hiç de merak etmem.
bana ne yahu...
Bazen bilincaltında kalan olayların bazen de uzun bir uyku süresinde anlık görülen gerçekle pek alakası olmayan bir durum.
Eskiden vok sevdiğim kişiyi görürdüm sık sık.
Şimdilerde görmüyorum,yine görebilsem keşke.
Zamanla alışılır denilen durumlara artık rüyalarda ekleniyor demek ki.
İnşallah görürüm bu gece.
yine aynı kabus
bu sefer final dönemini külliyen kaçırmışım.
hava mis gibi, bahar rüzgarları esiyor ben sınav takvimine bakıyorum
ohoooo diyorum bu tamamen geçmiş.
arkadaşı arıyorum
sen girmedin mi sınavlara , sınavların hepsi yapıldı diyor.
uyanıyorum, elim ayağım titriyor.
sonra yeniden uyuyorum ve hayatımda ilk defa rüyamı yoluna koyuyorum.
çok garip, rüyam devam ediyor.
tamam o zaman, diyorum, bütünlemeye gireceğim dersleri listeliyorum.
bana kısa öz, çözüm odaklı notlar lazım deyip çalışmaya başlıyorum.
o değil de rüyamın içinde " acaba okulu mu dondursam, bıraksam mı " falan diye düşünüyorum da.
gece lambasıyla aydınlatılmış bir odada, duvara ortalanmış geniş bir yatakta uyuyor.
üzerinde pike var.
bizim gürültümüze uyanıyor ve şaşkın şaşkın uyku sersemliğiyle bize bakıyor.
o mu diyorum, görüntü netleşiyor, evet o, kesinlikle o.
hızlı hızlı yüksek sesle konuşuyorum.
biliyorum zamanım çok dar.
zamanımın kısıtlı olduğunu biliyorum ama sebebini bilmiyorum.
seni çok seviyoruz diyorum.
elimi uzatıyorum, sakın elini tutma yoksa burada kalırsın diye bağırıyorlar, umursamıyorum.
elini tutuyorum, elleri sıcak.
bırakmıyorum.
bizi anladı mı acaba diye düşünüyorum.
uyandım...
Uyku halinde görülen gerçek dünyadan kopuk bir şekilde görülen olaylar.
Bu gece çok üzüntülü rüya gördüm yani şöyle.
Hayatta en çok değer verdiğim iki insanı kaybettim,çok tuhaf bir rüyaydı hala etkisindeyim, trafik kazası olmuş araç bildiğin karton ezilmiş gibi halde, sevdiklerimin öldüğünü duyunca o kadar ağladım ki sanki gece boyu hep ağlamış gibiyim.
Hatta ağlarken sesim bile çıkmıyordu,öyle tutulmuş durumda ağlıyorum.
Sabah dedim yeterince kayıp yaşamadın bir bu eksikti .
Neyse günün hengamesine karışıp iş güç derken bunu da unuturum.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |