Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
"yanımda yürüyordun milena, düşünsene yanımda yürümüştün." gibi beyne ziyan, kalbe zarar cümleler barındıran kafka romanı.
kapağında kelebek olan kitap.
"Her şeye rağmen, mutluluktan ölünebiliyorsa, o zaman kesinlikle bu şekilde öleceğim. Ayrıca, ölüm döşeğindeki birisi, mutluluk sayesinde hayata tutunabiliyorsa o zaman ben de hayatta kalacağım."
"Aldığın çiçekler için çok üzgünüm, o kadar üzgünüm ki ne tür çiçekler olduğunu bile okuyamadım. Şimdi senin odanda duruyorlar. Eğer gerçekten odandaki gardırobun yerinde olsaydım, gündüz kendimi bir şekilde odanın dışına atar ve en azından çiçekler solana kadar salonda dururdum. Hayır, bu hiç de hoş değil. Ve o kadar uzakta ki her şey ama hâlâ odanın kapısının kolunu görebiliyorum, bana gözlerimin önündeki mürekkep hokkası kadar yakın."
"Seni seviyorum işte, budala, deniz dibindeki çakıl taşı nasıl sevilip, sarmalanır, ona bağlanılırsa ben de sana öyle bağlıyım."
"Yanımda yürüyordun, bir düşünsene, yanımdaydın!"
Hayatımın değişik yıllarında, ortaokul-lise sıralarında; ilk defa geldiğim bir şehrin otogarında , hiç bitmeyecekmiş gibi uzayan bozkır akşamlarında tekrar tekrar dönüp durup altını cize cize okuduğum kitaplardandır kendileri... okunmalı okutulmalı hissedilmeli yaşanmalıdır. Milena mıyım kafka mı sorusuna yıllarca cevap aratan kitap.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |