Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Başkalarının başına gelenlerin, kendi başına gelebileceği ihtimalini düşünmeksizin, sadece kendi hayatına odaklanıp, çevresinde olup bitenlerden bîhaber yaşanması durumudur.
Bir nevi bana dokunmayan yılan bin yaşasın mantığına bürünmüşlerdir ve hayatlarının odağında sadece kendileri vardır. Başkaları dara düşmüş, zorluk çekmiş, maddi, manevi sıkıntılara girmiş, aldatılmış, haksızlığa uğramış .. umurlarında olmaz. Görmek, duymak, anlamak istemezler zira kendi rutinleri bozulmadığı sürece onlar için bir sorun yoktur. Ancak yarın bir gün kendileri zora düştüğünde, herkes beni görsün, duysun, yardımcı olsun diye de yaygarayı koparırlar ancak çevresindeki insanlar da kendi gibi duyarsız olduğu için bu sese karşılık vermezler, veren çıkarsa da şanslı demektir. Bu vesile ile Belki bundan sonra bakıp da kör olmamayı, görmeyi, duymayı seçer. Empati kurabilmek, doğuştan gelen bir özellik olduğu gibi sonradan da kazanılabilir.
Bireyselleşmenin yan etkisi olarak bananecilik,vurdumduymazlık ve bencilliğin ön plana çıkması ile birlikte
Çevresine ve çevresin de,olan bitenlere karşı duyarsızlaşma diye tanımlayabiliriz
Bu konu bana körlük kitabını hatırlattı.Kitabın konusu, körlüğün salgın bir hastalık gibi yayıldığı bir toplumda korku ve paniğin hakim olması sonucu ahlaki değerlerin çökmesini anlatıyor.Okumanızı tavsiye ederim
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |