Ev içinde geliştirdiğim merak.
Bazen ortalığa çıkıp:
"Sevin la beni" diye bağırıyorum.
Hemen gelip sarılıyorlar.
Evin dışındaysa tam tersi bir durum mevcut.
Bazen kimseyle uğraşmamak için çıkıntılık yapıyorum.
Dan dun doğru konuşuyorum.
Nefret ediyorlar benden.
Böylece rahat ediyorum.
Sonra söylediklerim gerçeğe dönüşüyor.
Çünkü tabiat kurallarında bir değişiklik bulamazsın.
Olsun bu sefer dabıl nefret ediyorlar benden.
Sorun değil.
Alışkınım.
Oturum aç / Parola hatırlat
Üye ol
