"mesafeler korkunç birşeydir, unutuyor mu, özlüyor mu bilemezsin" sözünü aklıma getirendir. ve ne yazık ki ne olduğunu bilmediğin bu durumu kabullenmekten başka çaren kalmaz, işte tam da buna göz görmeyince gönül katlanır denir.
görmediğin olaylara karşı kendini avutma durumudur kısaca...
neşet ertaş büyüğümüz ne demiştir?
kalpten kalbe bir yol vardır gözünen görünmez sırdır.
o hâlde gözün görmesi elzem değil, gönlün katlanması şartı, gerekliliği de elzem değildir. gönül katlanamaz, gönül zaten daha önce yediye katlanmış kağıda benzer, bir daha asla katlanamaz. (bir kağıdın en çok yediye katlanabildiği hakkında bir şeyler var kafamda.)
bu yaşıma kadar tamamen yanlış bildiğimi öğrendiğim atasözü.
Ben şöyle zannediyordum:
Hatta Cırrtt Ayşe Teyze reklamında da buna benzer bir cümle vardı.
Belki o reklam cümleleri yüzünden aklımda böyle yerleşmiş atasözü.
Ne yapalım göz görmeyince gönül de katlanıyor.
Yani göze görünmeyen meseleleri tolere edebiliyoruz.
görünmeyen kir ve lekeler bize pek sorun çıkarmıyor.
Aslında problem var biliyoruz ama görmezden gelince katlanılması daha kolay oluyor.
meğerse uzak kalmalardan ayrılıktan bahsediliyormuş.
İletişim | Künye | KVKK Aydınlatma Metni | KVKK Başvuru Formu | Çerez Kullanımı | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |
|