Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Hiçbir zaman kelime başında kullanılmamasına rağmen yine de büyük harfi olan yumuşakça. Düşünsenize varsınız ama gereksizsiniz, hiç bir hikayenin baş karakteri olamıyorsunuz. Sadece baş harf olamamak mı tüm sıkıntı? Değil elbet.. Eğer ismin herhangi bir yerindeYsei Akrostiş şiirlere dahi giremiyor her zaman yalnız kalmaya mahkum oluyor. İsim şehir oyunlarında istenmeyen adam ilan ediliyor dışlanıyorsunuz. Buna rağmen yine de büyük harfli alfabede yer almaya çalışıyorsunuz. Tüm bunlar yetmezmiş gibi eğer telaffuz edilirken sağınızda solunuzda herhangi bir arkadaşınız kalmadığı zaman adınızın başına bir de yumuşak ekleniyor ki Dert büyük yani..
Hayır yani bunu gören g harfi durur mu, yapıştırmış lafı; bilader sen hayırdır şapka filan..
alfabe tarafından yok hükmünde sayılıp tüm hakları elinden alınmış harf. hukukta butlan diyorlar sanırım adına.
orhan veli de;
"..epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
anlatamıyorum" diyor bu harf için.
bir sesten ibaret olmak... yalnızlığa mahkum edilmek...
korkarım ötekileştirilmiş kaybolmuş bir dilin tüm sözcükleri adına isyan ederek;
yoğum bundan kelli, sert g'li konuşursunuz artık.
yok saymayı sizden öğrendim ulaan! alayınıza isyeağğn diye çığlıklar atarak dilimizi terk edecek.
Akla ilk gelen "yalnızlığı" olur çoğu zaman.. Bence'si; karşımdakine 'ağlayabilmek' fiilini anlatırken olmazsa olmaz olması kafi.. İnsanı insan yapan bir değeri anlatabilmek, onu en sevdiğim harf yapmama kafi.. Bunu bile anlatırken "değer" ve "sevdiğim" kelimelerinde bulunması da elzem..
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |