Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
zaman zaman yoklayan duygu.
anlamsızlaşır her şey. dünya, insanın kendisi bile yabancı gelir kendisine...
bir kutuya hapsolup kaybolmak arzusu kemirir içini. fişini çekip çalışan beynini dinlenme pozisyonuna alma isteği tabiri caizse...
görünmez olmak aşina nazarlara... garipliklere açmak gözlerini..
yönünü bilinmezliklere çevirme
ve bir bilinmez olmak bilinirlerden geçerek
hafızayı kilitli sandıklara kaldırma
valiz olarak temiz bir kafa alıp ilerleme
öyle şeyler işte.
tanım: hele de bilmediğin yerlere bilmediğin zamanlara yapmak istediğinde kendine "hadi kalk" diyorsan tadından yenmeyendir.
en iyisi yine açıp bir şarkı "kendi içinin en derinine git" derim kendime.
insanın zor zamanlarında,sıkıntılı zamanlarında ayyuka çıkan istek. ergenlik döneminde de sık sık görülür,özellikle sevdiceği ile birlikte uzaklara gitmek.
Bazı dönemlerde sıklıkla hissettiğim duygu...
Yanıma hiçbir şey almadan düşmek yollara,
Uzun uzun yürümek belki ,
Belki de otobüs ya da trene binip gitmek bir yerlere,
Keşke düşüncelerimi de ardımda bırakabilsem
Uzağa çok uzağa çekip gidebilsem.
bir yanın gündelik,iştir-ekmektir,
bir yanın âlâm-ı gurbet,türküdür,özlemdir.
çekip gitme istediği bu ikisi içinde götürür getirir beni.
zaman zaman herkesin içine düşen ruhsal çöküştür.
Gidermi insan belki.. ama tamamen kopabilmek silinmek zordur. izi kalır acısı kalır bir şekilde içindesindir varlık olarak olmasa da ruhen.
sadece mekanlardan değil daha çok hissiyatlardan..
tanım: kalacak bir sebebin olmamasının getirdiği çaresizlik hissi. çekip gidersiniz tamam da ya gidecek başka bir yeri kalmayanlar?
bir sonraki level için;
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |