Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Baş edemeyen insan vehametidir. Kendiyle, seninle, onunla... Olaylarla , kırılıp dökülen parçalarla...
Bir kazaydı , tut ki, bin parçaya ayrıldı . Toplayıp yerleri süpürüp, boş bir masaya tutkalla geçip, yapıştırmaya uğraşmak yerine..
Her şeyi öylece bırakıp uzaklaşma isteğidir.
Tut ki, yapıştı, eskisi gibi olmayacağını bilmektir.
Vehamet noktası ise , gittiğin her yere kendini de götürmektir.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |