Türkiye'nin memur portalı

Yöresine, ezgisine, hikâyesine göre çeşit çeşit enstrümanla çalınan ve söylenen bir halk müziği türü.

Serbest söylendiği için yorum farkı çoktur. Bu yüzden genelde ilk çalan/söyleyenin yorumu beğenilir.

Ayrılık, gurbet, hastalık ve ölümlere yakılan ağıtlar...uzun havaların beslendiği duygu pınarları bunlardır.

Kulaklarda ve gönüllerde iz bırakmayı başarmış en usta yorumcular ise -bana göre- neriman altında tüfekçi, ümit tokcan, Aysun gültekin, Musa Eroğlu, emel taşçıoğlu ve mükerrem Kemertaş'tır.

Fakat Bozlak bambaşka bir gezegen olduğu için uzun hava başlığında hiç değinmediğim için neşet Ertaş, hacı taşan, çekiç ali, seyit çevik ve ozanların ulusu Muharrem ertaş'ın adlarını niye anmadığım bilinsin isterim.

Kendisini "entertainer piano player (şovmen piyanist)" sanatkârlarının öncülerinden biri olarak tanımlamıştır ki gerçekten de öyle kabul edilir. Bu yüzdendir ki -belki de sırf bu yüzden- en severek dinlediğim şarkısı "gündüzüm seninle"dir.

40 yaş üstü sözlük yazarıyım. kırklı yaşlara girmeyi Toyluktan arınmış olmanın eşiği olarak görüyorum. Zira 20'li ve hatta 30'lu yaşların o kendine has tecrübesizliğini farkında olarak ya da olmayarak üzerinizden atıyor, her "hıyarım var" diyene tuzu alıp koşmuyorsunuz.

Bu yaş grubunun bir katkısı da olaylara ve hayata çoklu pencereden yani -daha teknik bir tabirle- panoramik bakış açısı kazandırmasıdır. Böylelikle konuşurken acele etmiyor, "şöyle de bir durum var" diyerek etraflıca fikir yürütebiliyorsunuz.

Velhasıl, "sendrom"u kazanıma çevirmek aslında güzel bir sürpriz.

"Ördeğime kaz diyorlar

Şu feleğe yaz diyorlar

Kime derdimi söylesem

Bu dert sana az diyorlar"

Halk müziği temalı bir trt programında türkü dünyasının yükselen değeri uğur önür'den dinlemiştim. YouTube'u kurcalarken yine çıktı karşıma.

Sağ olsun, var olsun...

Arşivden aldığım Osmanlıca belgelerde geçen sözcüklerin başında, ortasında ve sonunda bin türlü halini gördüğüm, Arap alfabesinin anahtarı niteliğinde bir harf.

Rakam ve sözcüklerin peşpeşe yazıldığı bazı durumlarda "1" rakamı ile karıştırılması olasıdır. Bu nedenle belgeye nüfuz etmek önemli oluyor.

Kişi adı olarak düşünüldüğünde ise elif ve elife adlarının fatma, ayşe, Hatice, zeynep adlarının yanında -osmamlı dönemi için- kullanım sıklığı olduğu pek söylenemez.