Türkiye'nin memur portalı

pek önemsemediğim başlık. yazar ayırt etmeden ilgimi çeken her konuya yazarım.

her yıl işçi ve emekçilerin bayram günü ve aynı zamanda tatil ilan edilen mayıs ayının birinci günüdür. sivil toplum kuruluşları ve örgütlerin emektarlarla bir araya gelip yürüyüş ve gösteri etkinliğinde belirli meydanlarda konuşmalar yaptıkları görülmektedir.

bence; daha çok evlenmeyip yalnızlığa çekilen, hayatları pek aktif olmayan kişilerin zamanla çöküp gittiğini anlatan bir söz.

önce can sonra canan' sözünü hatırlatan çok güzel bir başlıktır. şimdiye kadar dostluk ve insanlık için kendinden çok başkalarına önem verenlerin düşünmesi gereken konulardandır. insan her konuda dengeyi kurmalıdır.

bekarlar iletiler bölümünde daha seviyesiz ve özgür konuşabiliyorlar. ama evliler biraz daha seviyeli konuşukları için sohbete tam anlamıyla dahil olamadıkları için üyeler tarafından bulunmuş cümle kalıbıdır. aynı bekarların yaşamı ile evlilerin yaşamları arasındaki farklar gibi. biri özgür ve istediğini yapabilirken diğeri ise belirli sınırlar çerçevesinde yapabilir. ikisinin bir arada bulunduğu ortamda da evliler bekarlarla sohbet etse bile bu durum bekarlara sanki büyüklerden nasihat dinlemek gibi gelir. ve can sıkıcı olmaya başladığı için bu cümleyi söylerler.